Bayan Sigara Kutusu - Sehabe

«Nasılsın?»

dediklerinde acıktım diyorum

Hayat yalnızken, zor geçiyormuş

Çorap gibi kaçırıyorum aklımı yeniden

Yiğidi öldürüp, hakkını yediler

Ben bir akşam üstü üşüdüm üstümü örttün

Panjursuz ruhumda bu perde lüküstü

Hak etmediğim kadar iyi davranırdın

Değer bilmeyi bilmiyordum idamla anıldım

Hayat sormaz, asla «var mı istediğin?»

Boston’dan yollanan Isaiah Thomas gibiyim

Ruh halim değişken olmasaydı hayat daha kolaydı

Bipolar yalnızlığıma umudum olaydın

Neyim var ve neyim yok?

Epey bir yol

Bebeğim kov beni, bu yol gözüküyorken ne yapabilirim?

Dahası delilik!

Harbi nasıl edelim?

Münasip bedenim… E razı gelelim

İkimiz belki dağıtabiliriz

Geriye dönmek istedim de yol biraz dar

Her gün aynı yemeği yerdik, o terasta

Duymak istemezsin belki beni birazdan

Her geçen gün özlüyorum Mersin’i biraz daha

Devrilir betonlar, tuzaklarımı sorma

Mükemmeldir gözlerine bakıp yok olmak

Hayal ederken bir gece uzaklarımız olmaz

Seni öpen ben olurum dudaklarını yormam

Sana söz verişimdi

Şair değil ressam olsaydım, gözde resimdin

Öyle uzaklardan beni gözleme şimdi

Belki Mersin’i değil seni özlemişimdir

Nasıl yaşarım hayalsiz ya da haz almadan

Bu bir döngü Pazartesi’den Pazar’lara

Sana değmek isterdim en az nazar kadar

Zaman gerek bize zaman dedim, zaman zaman

İnsan zor unutur dudaklarını kanatanı

Sigara kadar olmasa da bağımlılık yaratırım

Geçmişte tek derdim derse geliyor mu?

Dersler bitti sonrasında serseri oldum

Bir kuyuya taş attım kırk akıllı çıkaramadı

Taş gibisin de pardon çıkaramadım

Deme bana «deli hayırdır ne iştir?»

Senden sonra böyle oldum baya bi' değiştim

Ben bir akşam üstü düştüm üstüme bastın

Kaldırımın günahı yoktu küsmedim bu yüzden

Senden sonra da yanlışlar yaptım bebeğim

O gün bugündür mutluyum da o gün bugün değil

Geriye dönmek istedim de yol biraz dar

Her gün aynı yemeği yerdik, o terasta

Duymak istemezsin belki beni birazdan

Her geçen gün özlüyorum Mersin’i biraz daha

Devrilir betonlar, tuzaklarımı sorma

Mükemmeldir gözlerine bakıp yok olmak

Hayal ederken bir gece uzaklarımız olmaz

Seni öpen ben olurum dudaklarını yormam

Sana söz verişimdi

Şair değil ressam olsaydım, gözde resimdin

Öyle uzaklardan beni gözleme şimdi

Belki Mersin’i değil seni özlemişimdir

"Hoe gaat het met je?"

Ik zeg dat ik honger heb als ze zeggen

Het leven is moeilijk als je alleen bent

Ik word weer gek als een sok

Ze doodden de dappere en aten zijn recht op

Ik had het op een avond koud, je bedekte me

In mijn blinde ziel is dit gordijn luxueus

Je behandelde me altijd alsof ik het niet verdiende

Ik wist niet hoe te waarderen

Het leven vraagt ​​niet: "Heb je wat je wilt?"

Ik ben zoals Jesaja Thomas gestuurd vanuit Boston

Het leven zou makkelijker zijn als mijn humeur niet zo wisselvallig was

Jij was mijn hoop voor mijn bipolaire eenzaamheid

Wat heb ik en wat heb ik niet?

nogal een weg

Schat, ontsla me, wat kan ik doen als deze weg zichtbaar is?

Nog meer waanzin!

Hoe zullen we het doen?

Mijn geschikte lichaam ... Laten we het erover eens zijn

wij tweeën misschien kunnen we ons verspreiden

Ik wilde terug, maar de weg is een beetje smal

Vroeger aten we elke dag dezelfde maaltijd, op dat terras

Misschien wil je me niet snel horen

Ik mis Mersin elke dag een beetje meer

Vallend beton, vraag niet om mijn vallen

Het is perfect om in je ogen te kijken en te verdwijnen

Terwijl we dromen, zullen we geen nacht ver weg zijn

Ik zal degene zijn die je kust, ik zal je lippen niet vermoeien

ik heb je beloofd

Als ik een schilder was en geen dichter, zou jij mijn favoriete schilderij zijn

Bekijk me nu niet van ver

Misschien heb ik jou gemist, niet Mersin.

Hoe kan ik leven zonder dromen of plezier

Het is een cyclus van maandag tot zondag

Ik zou je minstens zo graag willen aanraken als het boze oog

We hebben tijd nodig Ik zei tijd, van tijd tot tijd

Je kunt degene wiens lippen bloeden bijna niet vergeten

Ik creëer een verslaving, hoewel niet zoveel als sigaretten

Mijn enige zorg in het verleden is naar de les komen?

Nadat de lessen voorbij zijn, ben ik een zwerver

Ik gooide een steen in een put, veertig slimmeriken kregen hem er niet uit

Je bent als een steen, sorry dat ik er niet uit kon komen

Zeg me niet "gek is nee, wat is het?"

Ik ben zo geweest na jou, ik ben veel veranderd

Ik viel op een avond, je stapte op me

De stoep had geen zonde, dus ik werd niet beledigd

Ik heb ook fouten gemaakt na jou schat

Ik ben blij dat die dag vandaag is, maar die dag is niet vandaag.

Ik wilde terug, maar de weg is een beetje smal

Vroeger aten we elke dag dezelfde maaltijd, op dat terras

Misschien wil je me niet snel horen

Ik mis Mersin elke dag een beetje meer

Vallend beton, vraag niet om mijn vallen

Het is perfect om in je ogen te kijken en te verdwijnen

Terwijl we dromen, zullen we geen nacht ver weg zijn

Ik zal degene zijn die je kust, ik zal je lippen niet vermoeien

ik heb je beloofd

Als ik een schilder was en geen dichter, zou jij mijn favoriete schilderij zijn

Bekijk me nu niet van ver

Misschien heb ik jou gemist, niet Mersin.