Nerdesin Deme - Sehabe, Ayça Özefe

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Bir sabah uyandığında uzaklarımız olur

Eğme yüzünü ve lütfen dudaklarını koru

Bazen hissedersin tenini dokunmadan hiç

Oksijeni yemişim bana kokun gerekir

Bir gün hiçbir şey yokmuş gibi gel omzuma yaslan

Hayat o an akıp gitsin yapmayalım hesaplar

Velev ki korkarsan uzak durma yaklaş

Gözlerini kapat dudaklarıma saklan

Onlar ne düşünüyor bilmiyorum da huzursuz değilim

Senle ben, biz lüzumsuz değiliz

Kıyılarıma değmeyen der: «Taş kalpli o»

Sensiz bu kalp bir ülke ama başkenti yok

Nr’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

N umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Biz hiçtik ama heptik

Sen gülerken bebektin

Gitme diyemedim de kalmalıydın belki

Nefesim ol benim

Karanlığıma yol verip

Gitmem gerekirse gitmem

Lütfen kov beni

Belki bugün doğum günüm boğazım boğum benim

Tutsak değiliz ama kurdum o hapisleri

Kanat çırpmalıyım ütopyama çıkmalıyım

Haklı olmak değil mutlu olmak isterim

Belki bugün sondu, belki bir daha yokum

Bebeğim rujunu sür dudaklarıma oku

Belki de yalnızlık daha şıktır

Ben sana değil bize aşıktım

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Vertel me niet waar je bent

Ik loop door lege straten

Er is geen hoop, geloof of herinnering.

Eenzaamheid omhult mijn lippen

Vertel me niet waar je bent

Ik loop door lege straten

Er is geen hoop, geloof of herinnering.

Eenzaamheid omhult mijn lippen

Als je op een ochtend wakker wordt, zijn we ver weg

Buig je gezicht niet en houd alsjeblieft je lippen

Soms voel je je huid zonder hem aan te raken

Ik at de zuurstof, je moet me ruiken

Kom op een dag op mijn schouder leunen alsof het niets is

Laat het leven op dat moment stromen, laten we de berekeningen niet doen

Zelfs als je bang bent, blijf niet weg, kom dichterbij

Sluit je ogen, verberg je in mijn lippen

Ik weet niet wat ze denken, maar ik ben niet rusteloos

Jij en ik, we zijn niet overbodig

Degene die mijn kusten niet aanraakt zegt: "Hij is degene met een hart van steen"

Zonder jou is dit hart een land, maar het heeft geen hoofdstad

Vertel me niet dat je Nr . bent

Ik loop door lege straten

Er zijn N hoop, geloof me, wat een herinnering

Eenzaamheid omhult mijn lippen

Vertel me niet waar je bent

Ik loop door lege straten

Er is geen hoop, geloof of herinnering.

Eenzaamheid omhult mijn lippen

We waren niets anders dan altijd

Je was een baby toen je lachte

Ik kon je niet vertellen om niet te gaan, misschien had je moeten blijven

wees mijn adem

Maak plaats voor mijn duisternis

Als ik moet gaan, ga ik niet

ontsla me alsjeblieft

Misschien is het vandaag mijn verjaardag, mijn keel is mijn keel

We zijn geen gevangenen, maar ik heb die gevangenissen opgezet

Ik moet met mijn vleugels klappen, ik moet naar mijn utopie

Ik wil niet gelijk hebben, ik wil gelukkig zijn

Misschien was vandaag het einde, misschien ben ik weer weg

Schat, leg je lippenstift op mijn lippen

Misschien is eenzaamheid eleganter

Ik was verliefd op ons, niet op jou

Vertel me niet waar je bent

Ik loop door lege straten

Er is geen hoop, geloof of herinnering.

Eenzaamheid omhult mijn lippen

Vertel me niet waar je bent

Ik loop door lege straten

Er is geen hoop, geloof of herinnering.

Eenzaamheid omhult mijn lippen