Sigo Vivo - Santaflow

Cuando me pongo a pensar, cuando empiezo a analizar

Cuando recuerdo aventuras con amigos

Nos reímos sin parar, no dejan de preguntar como

Carajos no he muerto en el camino

Al reunirme una vez más con esa gente especial

Que yo elegí entre los que me dio el destino

Por ellos quiero brindar por todo lo que me dan

Es hora de celebrar que sigo vivo

¡Voy!

Me he metido en cada lió

Que no sé cómo estoy vivo

Me he pegado con las manos y con palos

Sin piedad he roto caras y también me la han partido

Del peligro me he reído

He jugado con los míos

A 195 he conducido

Las tripas en la calzada podría haber esparcido

Con mil damas he jodido

A veces desprotegido

He fumado y he bebido hasta que

He perdido el sentido despertando

En casa de un desconocido

Hasta donde me he excedido

Con algunos aditivos

He sentido tan a prisa mis latidos

Que no sé cómo mi corazón rebelde ha resistido

Sin petar y la verdad solo frivolizar

Hablando de hasta donde pude llegar

Divertir con historias a los demás

Reír sin parar y no pasa nada

Porque en realidad nada puedo arreglar

El pasado no importa no va a cambiar

Esta vida es corta y no quiero llorar mas

Es que al menos sirva para no volver a tropezar

He cometido tantos errores

He tomado tantas malas decisiones, tantas

Que yo a veces me pregunto cómo lo puedo contar

Y me rió de mí mismo no lo puedo remediar

Y ya no se con cuantos demonios he luchado

Cuantas guerras he librado, cuantas

Pero miro el lado bueno y solo me puedo alegrar

He vivido mil historias y te las puedo narrar

Cuando me pongo a pensar, cuando empiezo a analizar

Cuando recuerdo aventuras con amigos

Nos reímos sin parar, no dejan de preguntar como

Carajos no he muerto en el camino

Al reunirme una vez más con esa gente especial

Que yo elegí entre los que me dio el destino

Por ellos quiero brindar por todo lo que me dan

Es hora de celebrar que sigo vivo

¡Voy!

Me he caído y me he quemado por hacer el animal

Me he lanzado a la aventura y no me he parado a pensar

He probado casi todo lo que se puede probar

Pero nunca me he enganchado estoy limpio de verdad

Me jodí las cervicales por creerme Superman

El doctor me dijo que jamás volvería a entrenar

Pero yo no le hice caso y me pude a recuperar

Y ahora estoy como una rosa, demasiado bien me va

Estuve en situaciones complicadas lejos del hogar

Sin plata y sin opciones obligado a pelear

Estaba enfermo y asustado me sentía en realidad

Mamá llego a pensar que no iba a regresar

Recuerdo aparecer una familia dispuesta a ayudar

Y no solo pensaron, le ofrecieron un hogar

Conocer aquella buena gente fue casualidad

Mas te puedo jurar, no los puedo olvidar

No creo en dios pero debo tener

Un ángel de la guarda que me debe querer

Trabaja demasiado si logra proteger

A ese loco desatado que a menudo solía ser

No creas que yo del todo cambié

A veces mi alter ego me logra poseer

Si pasan de la raya peligroso puedo ser

Y mi gente en esa situación no sabe qué hacer, bien

No estoy orgulloso pero bueno

Tengo motivos para estar contento desde luego

A fin de cuentas puedo decir que me siento lleno

No me quemé del todo a pesar de jugar con fuego

Es como si todo fuera un juego

A toda prisa una carrera sin pisar el freno

Vivo el presente y miro el pasado con desapego

Brindo porque a la suerte no he sido del todo ajeno

Cuando me pongo a pensar, cuando empiezo a analizar

Cuando recuerdo aventuras con amigos

Nos reímos sin parar, no dejan de preguntar como

Carajos no he muerto en el camino

Al reunirme una vez más con esa gente especial

Que yo elegí entre los que me dio el destino

Por ellos quiero brindar por todo lo que me dan

Es hora de celebrar que sigo vivo

Wanneer ik begin te denken, wanneer ik begin te analyseren

Als ik me avonturen met vrienden herinner

We lachen non-stop, ze blijven maar vragen hoe

Verdomme, ik stierf niet onderweg

Door weer die speciale mensen te ontmoeten

Dat ik koos uit degenen die het lot me gaf

Voor hen wil ik proosten op alles wat ze me geven

Het is tijd om te vieren dat ik nog leef

Gaan!

Ik ben in elke puinhoop terechtgekomen

Ik weet niet hoe ik leef

Ik heb mezelf geslagen met mijn handen en met stokken

Ik heb genadeloos gebroken gezichten en zij hebben ook mijn gezicht gebroken

Ik heb gelachen om gevaar

Ik heb met de mijne gespeeld

Op 195 heb ik gereden

Het lef op de oprit heeft zich misschien verspreid

Met duizend dames heb ik geneukt

soms onbeschermd

Ik heb gerookt en gedronken tot

Ik ben het bewustzijn verloren toen ik wakker werd

In het huis van een vreemde

Hoe ver ben ik gegaan?

met wat toevoegingen

Ik heb mijn hartslag zo snel gevoeld

Ik weet niet hoe mijn opstandige hart weerstand heeft geboden

Zonder petar en de waarheid gewoon frivoliseren

Praten over hoe ver ik zou kunnen gaan

Vermaak anderen met verhalen

Lach non-stop en er gebeurt niets

Omdat ik echt niets kan repareren

Het verleden doet er niet toe, het zal niet veranderen

Dit leven is kort en ik wil niet meer huilen

Het is dat het in ieder geval dient om niet opnieuw te struikelen

Ik heb zoveel fouten gemaakt

Ik heb zoveel slechte beslissingen genomen, zoveel

Dat ik me soms afvraag hoe ik dat kan zien

En ik lachte om mezelf, ik kan er niets aan doen

En ik weet niet hoeveel demonen ik heb gevochten

Hoeveel oorlogen heb ik gevoerd, hoeveel?

Maar ik kijk van de zonnige kant en ik kan me alleen maar verheugen

Ik heb duizend verhalen geleefd en ik kan je vertellen

Wanneer ik begin te denken, wanneer ik begin te analyseren

Als ik me avonturen met vrienden herinner

We lachen non-stop, ze blijven maar vragen hoe

Verdomme, ik stierf niet onderweg

Door weer die speciale mensen te ontmoeten

Dat ik koos uit degenen die het lot me gaf

Voor hen wil ik proosten op alles wat ze me geven

Het is tijd om te vieren dat ik nog leef

Gaan!

Ik ben gevallen en ik ben verbrand omdat ik het dier heb gedaan

Ik heb mezelf in een avontuur gelanceerd en ik ben niet gestopt om na te denken

Ik heb bijna alles geprobeerd wat geprobeerd kan worden

Maar ik heb nog nooit aangesloten, ik ben echt schoon

Ik verknoeide mijn nek omdat ik dacht dat ik Superman was

De dokter vertelde me dat ik nooit meer zou trainen

Maar ik schonk geen aandacht aan hem en ik kon herstellen

En nu ben ik als een roos, het gaat te goed met mij

Ik zat in ingewikkelde situaties weg van huis

Zonder geld en zonder opties gedwongen om te vechten

Ik was ziek en bang, ik voelde me echt

Mam begon te denken dat ze niet terug zou komen

Ik herinner me dat ik een gezin opdook dat bereid was te helpen

En ze dachten niet alleen, ze boden hem een ​​huis aan

Het ontmoeten van die goede mensen was toeval

Maar ik zweer het je, ik kan ze niet vergeten

Ik geloof niet in god, maar ik moet hebben

Een beschermengel die van me moet houden

Werk te veel als je kunt beschermen

Aan die losgeslagen gek die ik vroeger vaak was

Denk niet dat ik helemaal veranderd ben

Soms slaagt mijn alter ego erin me te bezitten

Als ze de gevaarlijke grens overschrijden, kan ik dat zijn

En mijn mensen in die situatie weten niet wat ze moeten doen, oké

ik ben niet trots maar ok

Ik heb natuurlijk reden om blij te zijn

Aan het eind van de dag kan ik zeggen dat ik me vol voel

Ik raakte niet volledig verbrand ondanks het spelen met vuur

Het is alsof het allemaal een spel is

In een haast een race zonder op de rem te trappen

Ik leef het heden en kijk met afstand naar het verleden

Hier is een toast, want ik ben me niet helemaal bewust geweest van geluk

Wanneer ik begin te denken, wanneer ik begin te analyseren

Als ik me avonturen met vrienden herinner

We lachen non-stop, ze blijven maar vragen hoe

Verdomme, ik stierf niet onderweg

Door weer die speciale mensen te ontmoeten

Dat ik koos uit degenen die het lot me gaf

Voor hen wil ik proosten op alles wat ze me geven

Het is tijd om te vieren dat ik nog leef