Sangre En La Arena - Santaflow

Hola me presento, soy Negro

¿Qué más da mi nombre?

Llevo un número grabado a fuego

Soy un esclavo, no importa lo que siento

A la raza superior debo rendir mi último aliento

Dicen que sirvo para una cosa y nada más

Kilos y kilos de pura masa muscular

Mira que genética tengo, soy un guerrero

Maldita mi suerte no me dan otra oportunidad

Me alimentan y me tratan como un semental

Dicen que es un honor, que no me puedo quejar

Cuando son adultos se llevan a mis hermanos

Y nunca regresan, yo sé bien a donde van

Matan a sus semejantes ¿qué puedo esperar?

Matan por dinero, por celos, por gobernar

Matan por un territorio, matan por matar

O por pura diversión y ese será mi sino

Y que ironía que me llamen animal mis asesinos

Nací para morir violentamente, no hay otro camino

Voy a luchar aunque sea un duelo desigual

Malditos sádicos, mi bravura es valor añadido

Yo siento el dolor, oigo el clamor

Vibra la plaza, es arte español

Rojo el color, es ese olor

El de mi sangre en la arena

Me han soltado en una plaza, no tengo escapatoria

Me han puesto a un hombre en frente disfrazado haciendo el paria

Otros salen y clavan banderillas en mi espalda

Y un tipo en un caballo hace más daño con su lanza

Una muchedumbre me abruma desde las gradas (Ole)

Se recrean en mi agonía desesperada

Se supone que son la especie evolucionada

No comprendo tanta tortura, yo no he hecho nada

Cuando sangro, ellos jalean excitados

Yo jadeo estresado, con los nervios desencajados

Con la lengua a un palmo del suelo estoy agotado

Agobiado, mareado por un trapo colorado

¿Crees que no siento nada, que mi dolor no es real?

¿O te importa una mierda?

Porque soy un animal

Sé que el tiempo se acaba y sé que no puedo escapar

Por eso estoy asustado, porque se acerca el final

Para que gente con peinetas y abanicos se diviertan

Ganaderos se hagan ricos a tu costa y que te vendan

«Que esto no es una barbarie» — «Es cultura, tradición»

Es dinero y por eso justificáis la aberración

Yo siento el dolor, oigo el clamor

Vibra la plaza, es arte español

Rojo el color, es ese olor

El de mi sangre en la arena

Y se extrañan cuando vienen las cornadas

Ya no tengo nada que perder, nada

Ahora sé dónde atacar y te voy a arrastrar en mi viaje

El infierno: la última parada

Voy a ensartar tu torso en mis astas

Como un tenedor en un boquerón hasta

Que mi cornamenta quede carmesí

Y que reine entre los tuyos el terror y el frenesí

Tú querías lucirte con un toro bravo

Pero ya no cortarás más orejas y más rabos

Saldrás en brazos de la plaza, el último en oír

El llanto de tu esposa y la sirena en la ambulancia

Esta ha sido la corrida de tu vida

Dejarás a tu familia desolada, destruida

Sangre en la arena, nada en tus venas

Huérfanos y penas, esta es tu última faena

Y ¿qué esperabas?

Si jugabas con el fuego

Acabaste dando vueltas de campana por el ruedo

¿Quién puede negar que es un trágico final?

Aunque algunos podéis elegir cuándo pelear

Yo siento el dolor, oigo el clamor

Vibra la plaza, es arte español

Rojo el color, es ese olor

El de mi sangre en la arena

Hallo, ik stel mezelf voor, ik ben Black

Wat doet mijn naam ertoe?

Ik heb een nummer in het vuur gegraveerd

Ik ben een slaaf, wat ik ook voel

Aan de meesterrace moet ik mijn laatste adem uitblazen

Ze zeggen dat ik goed ben voor één ding en voor niets meer

Ponden en ponden pure spiermassa

Kijk eens welke genetica ik heb, ik ben een krijger

Verdomme mijn geluk, ze geven me geen nieuwe kans

Ze voeren me en behandelen me als een dekhengst

Ze zeggen dat het een eer is, dat ik niet mag klagen

Als ze volwassen zijn, nemen ze mijn broers mee

En ze komen nooit meer terug, ik weet goed waar ze heen gaan

Ze vermoorden hun medemens, wat kan ik verwachten?

Ze doden voor geld, voor jaloezie, om te heersen

Ze doden voor een territorium, ze doden om te doden

Of gewoon voor de lol en dat zal mijn lot zijn

En hoe ironisch dat mijn moordenaars me een dier noemen

Ik ben geboren om gewelddadig te sterven, er is geen andere manier

Ik zal vechten, ook al is het een ongelijk duel

Verdomde sadisten, mijn moed is een meerwaarde

Ik voel de pijn, ik hoor de kreet

Tril het plein, het is Spaanse kunst

Rood de kleur, is die geur?

Die van mijn bloed in het zand

Ik ben vrijgelaten in een vierkant, ik heb geen ontsnapping

Ze zetten een man voor me neer, vermomd als een uitgestotene

Anderen gaan naar buiten en plakken banderilla's op mijn rug

En een man op een paard richt meer schade aan met zijn speer

Een menigte overweldigt me vanaf de tribune (Ole)

Ze herscheppen in mijn wanhopige pijn

Ze worden verondersteld de geëvolueerde soorten te zijn

Ik begrijp niet zoveel marteling, ik heb niets gedaan

Als ik bloed, juichen ze opgewonden

Ik hijg gestrest, mijn zenuwen geschud

Met mijn tong een voet boven de grond ben ik uitgeput

Overweldigd, duizelig van een rode lap

Denk je dat ik niets voel, dat mijn pijn niet echt is?

Of geef je er om?

omdat ik een dier ben

Ik weet dat de tijd dringt en ik weet dat ik niet kan ontsnappen

Daarom ben ik bang, want het einde is nabij

Voor mensen met kammen en fans om plezier te hebben

Ranchers worden rijk op jouw kosten en verkopen jou

«Dat dit geen barbaarsheid is» — «Het is cultuur, traditie»

Het is geld en daarom rechtvaardig je de aberratie

Ik voel de pijn, ik hoor de kreet

Tril het plein, het is Spaanse kunst

Rood de kleur, is die geur?

Die van mijn bloed in het zand

En ze zijn verrast als de goringen komen

Ik heb niets meer te verliezen, niets

Nu weet ik waar ik moet aanvallen en ik ga je meesleuren op mijn reis

Hel: de laatste halte

Ik ga je torso aan mijn gewei rijgen

Als een vork in een ansjovis tot

Laat mijn gewei karmozijnrood worden

En moge terreur en razernij onder jullie heersen

Je wilde pronken met een dappere stier

Maar je zult niet langer meer oren en meer staarten knippen

Je verlaat het plein in de armen, de laatste om te horen

Het gehuil van je vrouw en de sirene in de ambulance

Dit was het stierengevecht van je leven

Je zult je familie verlaten, verwoest achterlaten

Bloed in het zand, zwem door je aderen

Wezen en smarten, dit is je laatste taak

En wat had je verwacht?

Als je met vuur speelde

Uiteindelijk ben je de ring rondgegaan

Wie kan ontkennen dat het een tragisch einde is?

Hoewel sommigen kunnen kiezen wanneer ze vechten

Ik voel de pijn, ik hoor de kreet

Tril het plein, het is Spaanse kunst

Rood de kleur, is die geur?

Die van mijn bloed in het zand