Inherited Scars - Sage Francis

I didn’t tell anyone about what I seen or heard that day, mums the word still

I’m scared to plant ideas into your head while your rebellious side is fertile

Hurdles are getting knocked down

I’m running a losing race

Your legs aren’t the only ones marked up How many dreams have you chased?

If I could have said this to your face maybe you wouldn’t have to write like I do,

Except I use paper instead of my body now;

it’s something you might want to try

too

From haikus to horror stories, it’s something in our blood that we share,

Something in our blood that appears on the surface of our skin when we bring it there

My facial expression said I didn’t care

Hate and aggression must’ve made an impression on the little kid who stared,

Sitting on stairs when I would bother to bring my skates

My feeble attempt at being a strong, big brotherdoing father figure 8's

Ripping my cape on the ground that it dragged on Tripping on fate and hearing the sounds of a sad song

Listen, it’s great sharing time now that dad’s gone,

But what’s with the choice of words?

Or the body parts that you decided to tag them on?

I’m a bagabond who moved to modern day Babylon and then back again

With minimal contact and you know I can’t ask your mom what’s happening

You’ve got such beautiful gifts What are you doing ruining the packaging?

How ironiccome to thinkI probably put this ink on my back for him

I want you to laugh and sing more,

But you dropped anchor in a place

where dreams go to die and you’re keeping your ass indoors

I’m asking for you to stick it outand see things through

You’re asking for me to zip my mouth and keep it just between me and you

If I could have been there from the beginning if I could be there right now

if I could promise to be there when you need me, would it raise an eyebrow?

How would your body be different if I still dropped by for visits?

Is it my place to put a smile on your face?

Could I erase your body language telling you its all been said before?

Or change the words you wrote, exchanging your scars for my metaphors?

I’d add them to my collection while smiling

Next time you want to paint with razor blades and need a canvas use my skin

You’re hiding your sins well, but I see the hell that your limbs speak

Tongue in cheek Lying awake in bed while other kids sleep

The strength of evil begins to keep your grins weak

No matter the length of the needle

marking up one’s body is so much more than skin deep

Feel the pin prick The grim reep what they sew and you’re trained to say that

you’re fine

Your thresh hold for pain is greater than mine

So I’m waiting in the lines that you give mepatiently,

While you get cut in the lines that THEY make YOU wait inin ways that they

can’t see

If there’s a vacancy as far as room in your life goes,

say it to me Don’t do it with a knife under your clothes

Because the anguish of hidden skinis letting my ghosts be shown

Plus the language its written in hits especially close to home

I’m most alone when I’m out of touch with the people who feel this type of pain

You might just aim for a day that its rainingto strike a vein to take my name in Changing your uniform and altering your mind set

Has your pointer finger decided if it was a fault of his or mine yet?

I bet

I know the dialect It’s nowhere I haven’t been before

With skin that’s sore Battle scars that rise from our inner war

Are decorative medals of honor that our father decided to pass through

inheritance

And it is repetitive when the kids head in the direction of evidence

proving the pain and hurt is relative

All this pain and hurt is relative

(repeat chorus)

Fade to black

Ik heb niemand verteld over wat ik die dag heb gezien of gehoord, moeders nog steeds

Ik ben bang om ideeën in je hoofd te planten terwijl je opstandige kant vruchtbaar is

Hindernissen worden neergehaald

Ik loop een verloren race

Je benen zijn niet de enige gemarkeerd. Hoeveel dromen heb je nagejaagd?

Als ik dit in je gezicht had kunnen zeggen, had je misschien niet moeten schrijven zoals ik,

Alleen gebruik ik nu papier in plaats van mijn lichaam;

het is iets dat je misschien wilt proberen

te

Van haiku's tot horrorverhalen, het zit ons in het bloed dat we delen,

Iets in ons bloed dat op het oppervlak van onze huid verschijnt wanneer we het daar brengen

Mijn gezichtsuitdrukking zei dat het me niet kon schelen

Haat en agressie moeten indruk hebben gemaakt op het kleine kind dat staarde,

Op de trap zitten als ik de moeite zou nemen om mijn schaatsen mee te nemen

Mijn zwakke poging om een ​​sterke, grote broer te zijn, vaderfiguur 8

Mijn cape scheuren op de grond die hij voortsleepte Trillen over het lot en de geluiden horen van een droevig lied

Luister, het is een geweldige tijd om te delen nu papa er niet meer is,

Maar hoe zit het met de woordkeuze?

Of de lichaamsdelen waarop je ze wilt taggen?

Ik ben een bagabond die naar het moderne Babylon is verhuisd en dan weer terug

Met minimaal contact en je weet dat ik je moeder niet kan vragen wat er aan de hand is

Je hebt zulke mooie cadeaus. Wat ben je aan het verpesten aan de verpakking?

Hoe ironisch is het om te denken dat ik deze inkt waarschijnlijk voor hem op mijn rug heb gedaan

Ik wil dat je meer lacht en zingt,

Maar je liet het anker vallen op een plek

waar dromen gaan om te sterven en je je kont binnen houdt

Ik vraag je om het uit te houden en de zaken door te nemen

Je vraagt ​​me om mijn mond dicht te ritsen en het tussen mij en jou te houden

Als ik er vanaf het begin bij had kunnen zijn als ik er nu had kunnen zijn

als ik kon beloven er te zijn wanneer je me nodig hebt, zou dat dan een wenkbrauw optrekken?

Hoe zou je lichaam er uit zien als ik nog steeds langs zou komen voor bezoeken?

Is het mijn plek om een ​​glimlach op je gezicht te toveren?

Zou ik je lichaamstaal kunnen wissen om je te vertellen dat het allemaal al eerder is gezegd?

Of de woorden die je schreef veranderen, je littekens inruilen voor mijn metaforen?

Ik zou ze lachend aan mijn collectie toevoegen

De volgende keer dat je met scheermesjes wilt schilderen en een canvas nodig hebt, gebruik je mijn huid

Je verbergt je zonden goed, maar ik zie de hel dat je ledematen spreken

Tong in de wang Wakker in bed liggen terwijl andere kinderen slapen

De kracht van het kwaad begint je grijns zwak te houden

Ongeacht de lengte van de naald

het markeren van iemands lichaam is zoveel meer dan diep in de huid

Voel de speldenprik De grimmige reep wat ze naaien en je bent getraind om dat te zeggen

je bent in orde

Jouw drempel voor pijn is groter dan de mijne

Dus ik wacht in de rijen die je me geduldig geeft,

Terwijl je in de regels wordt gesneden, laten ZIJ JOU wachten op een manier waarop ze

kan niet zien

Als er ruimte is in je leven,

zeg het tegen me Doe het niet met een mes onder je kleren

Omdat de angst van een verborgen huid mijn geesten laat zien

Plus de taal is geschreven in hits, vooral dicht bij huis

Ik ben het meest alleen als ik geen contact heb met de mensen die dit soort pijn voelen

Je zou gewoon kunnen mikken op een dag dat het regent om een ​​ader te raken om mijn naam in te nemen Je uniform veranderen en je geest veranderen

Heeft uw wijsvinger al bepaald of het zijn of mijn fout was?

Ik wed

Ik ken het dialect. Het is nergens waar ik nog niet eerder ben geweest

Met een pijnlijke huid Strijdlittekens die voortkomen uit onze innerlijke oorlog

Zijn decoratieve erepenningen die onze vader besloot door te geven?

erfenis

En het is repetitief als de kinderen in de richting van het bewijs gaan

bewijzen dat pijn en pijn relatief zijn

Al deze pijn en pijn is relatief

(herhaal refrein)

Naar zwart vervagen