Thank You - Sage Francis

You gave me language as a gift, I turned it against you

I was stupid, I was young, I was hanged by my Judas tongue

You shouldn’t give weapons to kids that don’t know better

They can’t possibly understand that there’s no such thing as forever

For every letter in the alphabet

You said connect ‘em to a happy word, no matter how bad things get

I did my best, but the pickings got slim

Once I arrived at «X» and I had to think of synonyms

Weighed ‘em against the antonyms, I was hanging with all the mannequins

Who are on a constant search for a person’s amputated limbs

Almost offered up my own, trading in my arms and legs

You said, «Learn to express yourself if you’re gonna stand for things.»

I stood up without expression, stood up against everything including you

I was stupid, I was adolescent, but I had your lessons to cling on to

And I want you to know how much it helped

Considering everything that I’d gone through

There was a period without periods, run on sentences were like binges

I was a comma with no pause, a rebel with no clause

Anxiety is no excuse once there’s nothing left to separate

We could have connected, but didn’t

I was ignorant, passed out on the spacebar

The further we drifted apart the closer

I came to realizing just how amazing you are

Now that you’re gone I’mma say it to the stars

‘Til my words knock worlds off their axis and the universe collapses

Thank you for the matches, for the gift of fire

For the wood and the axe, for whooping my ass

For the wheel even if you didn’t invent it

For the impact that you had on me, it’s epic, thank you for the effort

For teaching me the ABC’s even if I never make my way to «Z»

Even if I never do for someone else exactly what you did for me

Thank you

I was a stupid son of a gun with initials carved into me

I was a stray, a runaway, afraid someday you’d shoot me

So I scratched off the letters with a pocket knife

That’s how I loss my way when I was tossed into the fray

This is not my life, who am I kidding, this is a thank you note

Disguised as a written apology for everything you taught to me

So awkwardly I approach the open microphone with everything that I wrote

Clear my throat, adjust the collar on my coat

As I rock crowds, microphones and boats and then I stroke

Whatever little ego I have left, I should have left it at the alter

But I didn’t cause I’m an idiot, self-deprecating author

With a paperback edition that isn’t worth a flip through

If I don’t give you the credit that you deserve

You edited the words from the grave and beyond

From the first sign of sun rays at dawn

'Til the moonbeams set blaze to my lawn

The universe collapses on my front steps

So we get to share in that moment, for just one moment

And nobody’s upset, there’s no more anger, there’s no more sunsets

So I crawl back in the chamber, you can shoot me up

You might as well, we had great communication before the tower fell

I’mma do my best, while you rest in peace

Je gaf me taal als een geschenk, ik keerde het tegen je

Ik was dom, ik was jong, ik werd opgehangen door mijn Judas tong

Je moet geen wapens geven aan kinderen die niet beter weten

Ze kunnen onmogelijk begrijpen dat er niet zoiets bestaat als voor altijd

Voor elke letter in het alfabet

Je zei: verbind ze met een gelukkig woord, hoe erg het ook wordt

Ik heb mijn best gedaan, maar de oogst werd klein

Toen ik eenmaal bij «X» aankwam en ik aan synoniemen moest denken

Weegde ze af tegen de antoniemen, ik hing met alle mannequins

Die constant op zoek zijn naar iemands geamputeerde ledematen

Bijna mijn eigen aangeboden, mijn armen en benen inruild

Je zei: "Leer je uit te drukken als je voor dingen gaat staan."

Ik stond op zonder uitdrukking, stond op tegen alles, inclusief jou

Ik was dom, ik was een puber, maar ik had je lessen om me aan vast te klampen

En ik wil dat je weet hoeveel het heeft geholpen

Gezien alles wat ik had meegemaakt

Er was een periode zonder menstruatie, op zinnen rennen was als eetbuien

Ik was een komma zonder pauze, een rebel zonder clausule

Angst is geen excuus als er niets meer te scheiden is

We hadden verbinding kunnen maken, maar hebben dat niet gedaan

Ik was onwetend, viel flauw op de spatiebalk

Hoe verder we uit elkaar dreven, hoe dichterbij

Ik kwam tot het besef hoe geweldig je bent

Nu je weg bent, zeg ik het tegen de sterren

'Tot mijn woorden werelden van hun as stoten en het universum instort'

Bedankt voor de wedstrijden, voor de gave van vuur

Voor het hout en de bijl, voor het janken van mijn kont

Voor het wiel, zelfs als je het niet hebt uitgevonden

Voor de impact die je op me had, het is episch, bedankt voor de moeite

Om me het ABC te leren, zelfs als ik nooit naar «Z» ga

Zelfs als ik nooit voor iemand anders doe wat jij voor mij hebt gedaan

Dank u

Ik was een domme zoon van een geweer met initialen in me gekerfd

Ik was een verdwaalde, een wegloper, bang dat je me op een dag zou neerschieten

Dus ik kraste de letters eraf met een zakmes

Zo raakte ik de weg kwijt toen ik in de strijd werd gegooid

Dit is niet mijn leven, wie houd ik voor de gek, dit is een bedankje

Vermomd als een schriftelijke verontschuldiging voor alles wat je me hebt geleerd

Dus onhandig benader ik de open microfoon met alles wat ik heb geschreven

Maak mijn keel schoon, pas de kraag van mijn jas aan

Terwijl ik menigten, microfoons en boten rock en dan streel

Welk kleine ego ik ook nog heb, ik had het bij het altaar moeten achterlaten

Maar ik heb niet veroorzaakt dat ik een idiote, zelfspot auteur ben

Met een paperback-editie die niet de moeite waard is om door te bladeren

Als ik je niet de eer geef die je verdient

Je hebt de woorden uit het graf en daarbuiten bewerkt

Vanaf het eerste teken van zonnestralen bij zonsopgang

'Til the moon beams branden op mijn gazon

Het universum stort in op mijn voorste trappen

Dus we mogen delen in dat moment, voor slechts één moment

En niemand is boos, er is geen woede meer, er zijn geen zonsondergangen meer

Dus ik kruip terug in de kamer, je kunt me neerschieten

U kunt net zo goed, we hadden goede communicatie voordat de toren viel

Ik zal mijn best doen, terwijl jij in vrede rust