Andy Kaufman - Sage Francis

Now I know it ain’t right, but I decided I hadta'

Us poets paint life, but don’t get recognized till afta'

So I faked my own death just to see what would happen

As I taje shallow breaths and wait for people’s reaction

It was funny at first, but I had to hold my laughter… wait

Before long I was on display at an open casket wake

And I’m the main attraction who draws a crowd.

A freak show of sorts

Good thing my skin is pale enough to pass as a decomposing corpse

Frozen in my thoughts, laying stiff… playing with

People’s emotions and awaiting a kiss from praying

lips that I hate but miss.

She didn’t show… although she sent a card with flowers

How considerate.

That little bitch would make me sit in my car for hours

Heartless powers start to devour my patience… it gets me violent

I’m ready to fly shit and end everything like «I QUIT!»

Then again I sit deathly quiet… biting my tongue

Just excited that some kids… who were invited to come did

I’m the center of attention… the talk of the town

It ain’t all that profound,

but on this special day of mine I’m the one the universe revolves around

It’s like a birthday… kind of.

I also found that it’s the worst way to find love.

White doves battle black crows in one of the back rows

And everybody my ass knows back home is sporting black clothes

Looking glum as usual… it's all too familiar

I put the fun back into funeral.

My morbid humor’ll kill ya'

For all that it’s worth… the people who I thought were jerks

Were putting on the water works and it sorta hurts

My momma stroked my hair with so much care but hardly spoke

Now my heart is broke, and yeah… I should’ve let her in on the joke

But I’m honestly choked up, and I’m stuck holding back my tears

As I absorb the atmosphere, «I wanna turn back I’m scared!»

Then a hand touches my shoulder to calm my nerves

And something odd occurs because I heard my father’s words

So I got disturbed… as he expressed what he’s never said

What bothered me the most is that I remembered… he's dead

I manifested destiny.

The best and worst of worlds has come true

As I’m buried alive, in the back of my mind echoes his words:

«I love you.»

Nu weet ik dat het niet goed is, maar ik besloot dat ik moest'

Wij dichters schilderen het leven, maar worden niet herkend tot na'

Dus ik deed alsof mijn eigen dood was om te zien wat er zou gebeuren

Terwijl ik oppervlakkig ademhaal en wacht op de reactie van mensen

In het begin was het grappig, maar ik moest mijn lach inhouden... wacht

Het duurde niet lang of ik was te zien bij een wake met open kist

En ik ben de belangrijkste attractie die een menigte trekt.

Een soort freakshow

Maar goed dat mijn huid bleek genoeg is om door te gaan als een ontbindend lijk

Bevroren in mijn gedachten, stijf liggen... spelen met

De emoties van mensen en in afwachting van een gebedskus

lippen die ik haat maar die ik mis.

Ze kwam niet opdagen... hoewel ze een kaart met bloemen stuurde

Hoe attent.

Die kleine teef zou ervoor zorgen dat ik uren in mijn auto zou zitten

Harteloze krachten beginnen mijn geduld te verslinden... ik word er gewelddadig van

Ik ben klaar om shit te vliegen en alles te beëindigen zoals "IK STOP!"

Dan zit ik weer doodstil... op mijn tong te bijten

Ik was gewoon opgewonden dat sommige kinderen... die waren uitgenodigd om te komen, dat ook deden

Ik ben het middelpunt van de aandacht... het gesprek van de dag

Het is niet zo diepgaand,

maar op deze speciale dag van mij ben ik degene waar het universum om draait

Het is net een verjaardag... een beetje.

Ik ontdekte ook dat dit de slechtste manier is om liefde te vinden.

Witte duiven vechten tegen zwarte kraaien in een van de achterste rijen

En iedereen die mijn kont thuis kent, draagt ​​zwarte kleding

Ziet er zoals gewoonlijk somber uit... het komt maar al te bekend voor

Ik bracht het plezier terug in de begrafenis.

Mijn morbide humor zal je vermoorden

Voor alles wat het waard is... de mensen waarvan ik dacht dat ze eikels waren

We zetten de waterwerken aan en het doet nogal pijn

Mijn moeder streelde mijn haar met zoveel zorg, maar sprak nauwelijks

Nu is mijn hart gebroken, en ja... ik had haar moeten laten meepraten over de grap

Maar ik ben echt verslikt, en ik zit vast met het inhouden van mijn tranen

Terwijl ik de atmosfeer in me opneem, "Ik wil terug, ik ben bang!"

Dan raakt een hand mijn schouder aan om mijn zenuwen te kalmeren

En er gebeurt iets vreemds omdat ik de woorden van mijn vader hoorde

Dus ik raakte verontrust... toen hij uitdrukte wat hij nooit heeft gezegd

Wat me het meest dwarszat, is dat ik me herinnerde... hij is dood

Ik manifesteerde het lot.

De beste en slechtste werelden zijn uitgekomen

Terwijl ik levend begraven ben, echoot in mijn achterhoofd zijn woorden:

"Ik houd van jou."