Sad the Impaler - Sadistik

Devils sing when I go to sleep, enemies know it’s open season

Cook dope for the dopamine, let 'em sleep in their coma kingdom

Devils sing when I go to sleep, enemies know it’s open season

Cook dope for the dopamine, let 'em sleep in their coma kingdom

Prxz

Gin$eng

I got a knife in my pocket, wanna meet it?

I can paint it with some blood, wanna see it?

I go abstract expressionism, looking like The Exorcist

I bet their heads’ll spin indefinitely like the devil’s in 'em

Get sliced till the gills in place

Inside, I’m like Gilles de Rais

It’s night, I don’t feel day rays, get high

I can’t feel my face, watch me fill these graves

I am Sad the Impaler

In a forest of my past selves chanting my name

While these people wave goodbye, always fanning the flame

Looking peaceful but inside’s only acidic rain

Like it was cortisol

Endorphins pumping through my corazon

A war’s at home so I score it like it’s Morricone

The more I go in crowds, the more I grow agoraphobe

I know the more I glow up, now the more I know I’m so alone

I could torch your home whenever I’m in horror mode

A morbid, tortured soul leaving blood on the interstate

Doing drugs off a dinner plate till I drift away

And say Au Revoir, I swallow pain like Ouroboros

Dead cops in my daydreams lately

They get shot when they make me angry

Cement blocks if you step to me

Come get lost in the entropy, rest in peace

Devils sing when I go to sleep, enemies know it’s open season

Cook dope for the dopamine, let 'em sleep in their coma kingdom

Devils sing when I go to sleep, enemies know it’s open season

Cook dope for the dopamine, let 'em sleep in their coma kingdom

Duivels zingen als ik ga slapen, vijanden weten dat het open seizoen is

Kook dope voor de dopamine, laat ze slapen in hun coma-koninkrijk

Duivels zingen als ik ga slapen, vijanden weten dat het open seizoen is

Kook dope voor de dopamine, laat ze slapen in hun coma-koninkrijk

Prxz

Gin$eng

Ik heb een mes in mijn zak, wil je het ontmoeten?

Ik kan het schilderen met wat bloed, wil je het zien?

Ik ga voor abstract expressionisme en zie eruit als The Exorcist

Ik wed dat hun hoofden voor onbepaalde tijd zullen draaien als de duivel in 'em

Laat je snijden tot de kieuwen op hun plaats zitten

Van binnen ben ik als Gilles de Rais

Het is nacht, ik voel geen dagstralen, word high

Ik kan mijn gezicht niet voelen, kijk hoe ik deze graven vul

Ik ben verdrietig de Spietser

In een woud van vroeger zing ik mijn naam

Terwijl deze mensen vaarwel zwaaien, altijd de vlam aanwakkerend

Ziet er vredig uit, maar binnen is de enige zure regen

Alsof het cortisol was

Endorfines pompen door mijn corazon

Er is een oorlog thuis, dus ik scoor het alsof het Morricone is

Hoe meer ik in menigten ga, hoe meer ik agorafobisch word

Ik weet hoe meer ik opgloei, hoe meer ik weet dat ik zo alleen ben

Ik kan je huis in brand steken als ik in de horrormodus ben

Een ziekelijke, gekwelde ziel die bloed achterlaat op de snelweg

Drugs van een bord eten tot ik wegdrijf

En zeg Au Revoir, ik slik pijn zoals Ouroboros

Dode agenten in mijn dagdromen de laatste tijd

Ze worden neergeschoten als ze me boos maken

Cementblokken als je naar me toe stapt

Kom verdwalen in de entropie, rust in vrede

Duivels zingen als ik ga slapen, vijanden weten dat het open seizoen is

Kook dope voor de dopamine, laat ze slapen in hun coma-koninkrijk

Duivels zingen als ik ga slapen, vijanden weten dat het open seizoen is

Kook dope voor de dopamine, laat ze slapen in hun coma-koninkrijk