Hell Is Where the Heart Is - Sadistik

Life can be beautiful sometimes it hurts

One day we’ll return to the earth

I’ll burn into ashes turn into dirt

Circular patterns occur to learn what it’s worth

Each try and fail

Still eats away at my iron will

I hide my pride like a lion’s pelt

But either way I know I’ll still feel

Lonely inside a crowd

Felt ennui for a while now

Palm trees are fireworks

To celebrate this dying place, okay

I’m still healing from the cuts

When you peel away the blood

I don’t love the way I feel some days

But I feel the way I love

Forgive me I’m not what I seem

Kiss me, I’m falling to pieces

I hurt all the people that need me

I killed all the gods I believed in

Abandoned amputee

Alone and cold on a bathroom floor

Born below all the apple trees

Mourning for what you had before

The sunset above me is lavender

I see phosphenes when I rub my eyes

These people walk past me like I don’t exist

Anymore while these pictures distort in my mind

Porcelain skin concealing a war that’s within

I’m wearing my sins like they’re ornaments

Forming two horns I adorn like a crown

Thorns in my side, becoming so normal I forget they’re mine

Mimes Pierrot dead sparrow heads in my tarot deck

Eros pierced me with an arrowhead

Always erudite in being scared of heights

Terrified I’m skeleton-bound

Feet on the ground but my head’s in the clouds

Never was one to just blend in a crowd

Let it be known that we’re desolate

Destined to drown

Het leven kan mooi zijn, soms doet het pijn

Op een dag zullen we terugkeren naar de aarde

Ik zal in as verbranden en in vuil veranderen

Er ontstaan ​​cirkelvormige patronen om te leren wat het waard is

Elke poging en faal

Eet nog steeds weg bij mijn ijzeren wil

Ik verberg mijn trots als de huid van een leeuw

Maar hoe dan ook, ik weet dat ik me nog steeds zal voelen

Eenzaam in een menigte

Voelde me al een tijdje verveling

Palmbomen zijn vuurwerk

Om deze sterfplek te vieren, oké

Ik ben nog steeds aan het genezen van de snijwonden

Wanneer je het bloed afpelt

Ik hou niet van hoe ik me op sommige dagen voel

Maar ik voel me zoals ik liefheb

Vergeef me, ik ben niet wat ik lijk

Kus me, ik val in stukken

Ik doe alle mensen pijn die me nodig hebben

Ik heb alle goden vermoord waarin ik geloofde

Verlaten geamputeerde

Alleen en koud op een badkamervloer

Geboren onder alle appelbomen

Rouw om wat je eerder had

De zonsondergang boven mij is lavendel

Ik zie fosfenen als ik in mijn ogen wrijf

Deze mensen lopen me voorbij alsof ik niet besta

Anymore terwijl deze foto's in mijn gedachten vervormen

Porseleinen huid die een oorlog verbergt die van binnen is

Ik draag mijn zonden alsof het ornamenten zijn

Twee horens vormend versier ik als een kroon

Doornen in mijn zij, worden zo normaal dat ik vergeet dat ze van mij zijn

Bootst de dode mus-koppen van Pierrot na in mijn tarotdeck

Eros doorboorde me met een pijlpunt

Altijd erudiet in hoogtevrees

Doodsbang dat ik skeletgebonden ben

Voeten op de grond, maar mijn hoofd in de wolken

Nooit was iemand die zich gewoon in een menigte mengde

Laat het weten dat we desolaat zijn

Voorbestemd om te verdrinken