Le monde ne suffit pas - S.Pri Noir, Dadju, Nej

Laissez-moi, laissez-moi

Laissez la clé du bonheur

Que j’ouvre sa porte

Laissez-moi, laissez-moi

Laissez-moi, laissez-moi

Laissez la clé du monde

Partons du principe que là-haut, Dieu nous observe

Et que seul un égoïste demande à quoi les autres servent

Moi, cousin, j'écris parce que ça me vide le veau-cer

Tout en sachant qu’on peut tout perdre le temps d’un Paris-Auxerre

Nos vies, un putain de jeu de Monopoly, où on ne jette pas les dés

Combien de mes gens, mes acolytes, ne verront pas l'été?

Insignifiants nous sommes auprès des hautes sphères

Une cagoule, une arme, une banque viendront pourrir l’atmosphère

Le savoir fait les armes, j’te souhaite d’esquiver la crosse

On a cherché le bonheur sans jamais trouver l’accroche

Et quand bien même on l’accuse, mon équipe niera les faits

Chez nous, Peter Pan abuse de l’alcool ou bien des fées

On essaie de se construire un avenir propre mais dans le sale

Chez nous, une mère subsiste, se fait prendre la viande dans le sac

Donnés perdants mais on ne pourra s’y faire

Et qui viendra en guerre repartira en civière

Et puis tu sais, le monde fuit

Et ce même malgré nos efforts

Cherche le soleil en temps de pluie

Mais pour l’instant nos vies c’est le del-bor

Et toute ma clique saigne, sache qu’on laissera rien

On vendra tout, on prend tout, celle-ci c’est pour les miens

Microphone check one, two

Haine et jalousie

On laissera pas les vôtres faire, check

Aujourd’hui si on me donnait toutes les armes

J’suis pas sûr d'être capable d’aider le monde à changer

Impuissant quand j’vois que les miens se déchirent

Noyé dans une triste réalité

L’argent, le pouvoir

Tous à le vouloir

Cancer de l’humanité

Mais dans un couloir

J’ai croisé l’espoir

Noyé dans une triste réalité

Dans ce monde où tout s’achète

Mais tout s’achève, si la médisance est un crime

Crois-moi qu’on gouterait tous la chaise

À ceux qui vendraient des plaquettes

Aux gens perdus qui goute la quête, dur après ça de s’en sortir boy

Avec toute sa tête, parce que ce monde c’est:

Des gosses à la guerre, des femmes que l’on bat

Des nez dans la coke, des sommes qu’on n’a pas

Des rêves à la belle, des foyers à l’appel

Des factures à la pelle, un homme qu’on abat

Une mère sur la piste, noyée dans la tise

Elle vendra son corps pour faire face à la crise

Impossible de pouvoir survivre sans espèce

Voit comment ce monde est space

Noyé (ha), noyé, noyé (ha)

Noyé dans une triste réalité

Noyé (ha), noyé, noyé (ha)

Noyé dans une triste réalité

Noyé (ha), noyé, noyé (ha)

Noyé dans une triste réalité

Noyé (ha), noyé, noyé (ha)

Noyé dans une triste réalité

Noyé (ha), noyé, noyé (ha)

Noyé dans une triste réalité

Noyé (ha), noyé, noyé (ha)

Noyé dans une triste réalité

laat me, laat me

Laat de sleutel tot geluk achter

Dat ik haar deur open

laat me, laat me

laat me, laat me

Laat de sleutel aan de wereld achter

Laten we aannemen dat daarboven God naar ons kijkt

En alleen een egoïstisch persoon vraagt ​​waar de anderen voor zijn

Ik, neef, ik schrijf omdat het mijn kuit leegzuigt

Terwijl we weten dat we alles kunnen verliezen de tijd van een Parijs-Auxerre

Ons leven, een verdomd spelletje Monopoly, waar we niet met de dobbelstenen gooien

Hoeveel van mijn mensen, mijn acolieten, zullen de zomer niet zien?

Onbeduidend we zijn in de buurt van de hoge sferen

Een bivakmuts, een wapen, een bank zal de sfeer bederven

Kennis maakt wapens, ik wens dat je de kont ontwijkt

We zochten naar geluk maar vonden nooit de haak

En zelfs als ik beschuldigd wordt, zal mijn team de feiten ontkennen

Bij ons misbruikt Peter Pan alcohol of feeën

We proberen een schone toekomst op te bouwen, maar in de vuile

Bij ons blijft een moeder achter, wordt betrapt op vlees in de zak

Gezien verliezers maar we kunnen er maar niet aan wennen

En wie ten strijde komt, vertrekt op een brancard

En dan weet je dat de wereld vlucht

En ondanks onze inspanningen

Zoek de zon in de regen

Maar voor nu zijn onze levens de del-bor

En mijn hele kliek bloedt, weet dat we niets zullen achterlaten

We verkopen het allemaal, we nemen het allemaal, deze is voor mij

Microfooncontrole één, twee

Haat en jaloezie

We laten je mensen niet doen, check

Als ik vandaag alle wapens zou krijgen

Ik weet niet zeker of ik de wereld kan helpen veranderen

Hulpeloos als ik zie dat de mijne scheuren

Verdronken in een trieste realiteit

geld, macht

Allemaal om het te willen

Kanker van de mensheid

Maar in een gang

ik vond hoop

Verdronken in een trieste realiteit

In deze wereld waar alles te koop is

Maar het eindigt allemaal, als roddelen een misdaad is

Geloof me, we zouden allemaal de stoel proeven

Aan degenen die bloedplaatjes zouden verkopen

Aan verdwaalde mensen die de zoektocht proeven, daarna moeilijk te redden jongen

Met heel zijn hoofd, want deze wereld is:

Kinderen in oorlog, vrouwen die worden geslagen

Neuzen in de cola, geld hebben we niet

Zoete dromen, naar een huis bellen

Rekeningen bij de schop, een man wordt neergeschoten

Een moeder op het spoor, verdronken in de tise

Ze zal haar lichaam verkopen om de crisis het hoofd te bieden

Onmogelijk om te overleven zonder soorten

Zie hoe deze wereld ruimte is

Verdronken (ha), verdronken, verdronken (ha)

Verdronken in een trieste realiteit

Verdronken (ha), verdronken, verdronken (ha)

Verdronken in een trieste realiteit

Verdronken (ha), verdronken, verdronken (ha)

Verdronken in een trieste realiteit

Verdronken (ha), verdronken, verdronken (ha)

Verdronken in een trieste realiteit

Verdronken (ha), verdronken, verdronken (ha)

Verdronken in een trieste realiteit

Verdronken (ha), verdronken, verdronken (ha)

Verdronken in een trieste realiteit