Lasst die Kinder singen - Rolf Zuckowski

Lasst die Vögel ziehn,

lasst die Blumen blühn,

lasst die Bäume Früchte tragen

rot und gelb und grün.

Lasst der Ewigkeit

noch ein bisschen Zeit,

lasst die Tage Zukunft werden

und Vergangenheit.

Lasst den Wolken ihre Freiheit,

lasst den Steinen ihr Gewicht,

lasst das Licht die Nacht durchdringen

und lasst die Kinder singen!

Berge sind Riesen und Regen ist schön,

so viele Sterne am Himmel zu sehn.

Hörst du den Wind, wie er singt, wie er spricht?

Hörst du, hörst du ihn nicht?

Steine und Muscheln sind Schätze im Sand,

Käfer sind Freunde, beschützt in der Hand.

Siehst du, die Biene hat auch ein Gesicht!

Siehst du, siehst du es nicht?

Für das Glück, auf der Erde zu leben,

für das Licht am Ende der Nacht,

wurde uns ihre Stimme gegeben,

unser Dank zum Klingen gebracht.

Berge sind Riesen und Regen ist schön…

Lasst die Vögel ziehn…

laat de vogels gaan

laat de bloemen bloeien

laat de bomen vrucht dragen

rood en geel en groen.

Laat tot in de eeuwigheid

een beetje meer tijd

laat de dagen toekomst worden

en verleden.

laat de wolken vrij zijn

laat de stenen hun gewicht nemen

laat het licht de nacht doordringen

en laat de kinderen zingen!

Bergen zijn reuzen en regen is prachtig

zoveel sterren aan de hemel te zien.

Hoor je de wind, hoe hij zingt, hoe hij spreekt?

Hoor je, hoor je hem niet?

Stenen en schelpen zijn schatten in het zand,

Bugs zijn vrienden, beschermd in de hand.

Zie je, de bij heeft ook een gezicht!

Zie je het, zie je het niet?

Voor het geluk van het leven op aarde,

voor het licht aan het einde van de nacht,

we kregen haar stem

deed onze dank weerklinken.

Bergen zijn reuzen en regen is mooi...

Laat de vogels gaan...