Bis ans Ende der Welt - Rolf Zuckowski

«Gestern"ist nur ein Wort,

«Heute"beinah schon fort.

Alles verändert sich.

Eins bleibt: Ich liebe dich.

Ich liebe dich.

Eltern sind dann und wann

einfach nur Frau und Mann.

Alles verändert sich.

Eins bleibt: Ich liebe dich.

Ich liebe dich.

Ich geh mit dir bis ans Ende der Welt

und wenn du willst, ein bisschen weiter.

Wir wissen nie, was dem Himmel gefällt,

doch morgen früh sind wir gescheiter.

Wie wir uns spüren und uns berühren, uns nicht verlieren,

bleibt unsre eigne Art von Harmonie.

Kinder sind einmal groß

Warten auf morgen bloß.

Alles verändert sich.

Eins bleibt: Ich liebe dich.

Ich liebe dich.

Ich geh mit dir bis ans Ende der Welt

und wenn du willst, ein bisschen weiter.

Wir wissen nie, was dem Himmel gefällt,

doch morgen früh sind wir gescheiter.

Wie wir uns spüren und uns berühren, uns nicht verlieren,

bleibt unsre eigne Art von Harmonie.

Wie wir uns spüren und uns berühren, uns nicht verlieren,

bleibt unsre eigne Art von Harmonie.

"Gisteren" is maar een woord

"Vandaag" bijna weg.

Alles veranderd.

Eén ding blijft over: ik hou van je.

Ik houd van jou.

Ouders zijn zo nu en dan

gewoon vrouw en man.

Alles veranderd.

Eén ding blijft over: ik hou van je.

Ik houd van jou.

Ik ga met je mee naar het einde van de wereld

en als je wilt, een beetje verder.

We weten nooit wat de hemel behaagt

maar morgenochtend zullen we slimmer zijn.

Hoe we elkaar voelen en aanraken, verlies elkaar niet,

blijft onze eigen soort harmonie.

Kinderen worden een keer groot

Wacht maar tot morgen.

Alles veranderd.

Eén ding blijft over: ik hou van je.

Ik houd van jou.

Ik ga met je mee naar het einde van de wereld

en als je wilt, een beetje verder.

We weten nooit wat de hemel behaagt

maar morgenochtend zullen we slimmer zijn.

Hoe we elkaar voelen en aanraken, verlies elkaar niet,

blijft onze eigen soort harmonie.

Hoe we elkaar voelen en aanraken, verlies elkaar niet,

blijft onze eigen soort harmonie.