Der kleine Zinnsoldat - Rolf Zuckowski

Da, wo noch Spielzeug aus Zinn gegossen wird,

fing auch meine Geschichte an.

Ich wurde damals ein Zinnsoldat,

der an seinem Leben nichts ändern kann;

doch aus dem selben Zinn

goß man immerhin

einen kleinen Weihnachtsmann.

Ich stand bald schon auf dem Gabentisch,

und ein Junge nahm stolz mich an,

das sah ich, wie im Traum, hoch im Tannenbaum

diesen kleinen Weihnachtsmann.

Sah den goldenen Weihnachtsstern,

wünschte mir, er wär' nicht so fern,

sah die Engel im Kerzenschein,

wollt' ich könnte bei ihnen sein.

… und da war das Lied vom Frieden.

Peng!

Als der Junge mich in die Hände nahm,

gab’s kein Entrinnen, die Schlacht begann.

Ich sah in sein Gesicht, und ich fragte mich,

was er daran wohl finden kann.

Dachte nur immer: «Wär' ich doch

Dieser kleine Weihnachtsmann».

… und da war das Lied vom Frieden.

Sah den goldenen Weihnachtsstern,

wünschte mir, er wär' nicht so fern,

sah die Engel im Kerzenschein,

wollt' ich könnte bei ihnen sein.

… und da war das Lied vom Frieden.

Daar, waar nog speelgoed van blik wordt gegoten,

begon ook mijn verhaal.

Ik werd toen een tinnen soldaat,

die niets in zijn leven kan veranderen;

maar uit hetzelfde blik

je hebt het tenminste water gegeven

een kleine kerstman.

Ik zat al snel op de cadeautafel,

en een jongen accepteerde me trots

Ik zag dat, als in een droom, hoog in de dennenboom

deze kleine kerstman.

zag de gouden kerstster

Ik wou dat hij niet zo ver weg was

zag de engelen in het kaarslicht,

Ik wou dat ik bij hen kon zijn.

... en daar was het Vredeslied.

Knal!

Toen de jongen me in zijn handen nam

er was geen ontkomen aan, de strijd begon.

Ik keek in zijn gezicht en ik vroeg me af

wat hij erin kan vinden.

Gewoon altijd gedacht: "Was ik maar"

Deze kleine kerstman».

... en daar was het Vredeslied.

zag de gouden kerstster

Ik wou dat hij niet zo ver weg was

zag de engelen in het kaarslicht,

Ik wou dat ik bij hen kon zijn.

... en daar was het Vredeslied.