INTRO - Rkomi

30 aprile

Grazie al cielo scoppierà un temporale

Servirà a dare una rinfrescata alla città

Lavarla da tutto l’orrore che lasciamo dietro i nostri passi

Faccio questo adesso, guido dal tramonto all’alba

A volte anche quando è festa

È stressante in effetti, ma almeno mi tiene la mente occupata

Accompagno le persone nei loro pensieri così tante volte durante la settimana…

Tanto da farmi coinvolgere, immedesimare

E non vi nego che la cosa mi piace

Io ho sempre sentito il bisogno di avere uno scopo nella vita

Non credo che uno possa dedicarsi solo a se stesso, al proprio benessere

Secondo me uno deve cercare di avvicinarsi alle altre persone

30 april

Godzijdank breekt er een storm uit

Het zal dienen om de stad op te frissen

Was het van alle verschrikkingen die we achterlaten op onze voetstappen

Ik doe dit nu, ik rijd van zonsondergang tot zonsopgang

Soms zelfs als het een feestje is

Het is inderdaad stressvol, maar het houdt mijn geest tenminste bezig

Ik begeleid mensen zo vaak in hun gedachten tijdens de week ...

Zozeer zelfs dat ik betrokken raak, me identificeer met

En ik ontken je niet dat ik het leuk vind

Ik heb altijd de behoefte gevoeld om een ​​doel in het leven te hebben

Ik denk niet dat iemand zich alleen aan zichzelf kan wijden, aan zijn eigen welzijn

Naar mijn mening moet men proberen dichter bij andere mensen te komen