Ravnodušan Prema Plaču - Riblja Čorba

Ravnodusan prema placu,

obozavam ilovacu.

Gotova je moja muka,

pa se smejem iz sanduka.

Oko mene su, u stvari,

licemeri i govnari,

svako mi za dusu pije,

a znam, lazu drkadzije,

svako ko je tu plakao,

poslo bi me u pakao.

A gore mi pevaju popovi,

i nasledjuju me lopovi.

Sapucu samozvani proroci:

Upropastise ga poroci,

dok izjavljuju saucesce,

pljuju po meni sve cesce i zesce,

na glavu mi stavljaju lovore,

drze mi posmrtne govore,

stoka sto laze kako zine,

preuvelicava moje vrline.

Ravnodusan preme placu,

i konacno sasvim sam,

obozavam ilovacu,

ne moze mi nista sljam.

Mozda nema ko da place,

pa placaju narikace,

mnogo sveta, divan sprovod,

za pijanku sjajan povod,

ko u svakom dobrom vicu

sreca je na svakom licu,

grobar ceka napojnicu,

jos po jedna za ubicu,

za presrecnu porodicu,

i veselu udovicu!

Onverschillig voor het plot,

Ik ben dol op klei.

Mijn kwelling is voorbij,

dus ik lach uit de doos.

Om mij heen zijn in feite

hypocrieten en klootzakken,

iedereen drinkt voor mijn ziel,

en ik weet het, klootzak leugen,

iedereen die daar huilde,

het zou me naar de hel sturen.

En boven zingen mijn priesters,

en dieven erven mij.

Zelfverklaarde profeten fluisteren:

Vernietig hem met ondeugden,

terwijl hij zijn medeleven betuigt,

ze spugen steeds vaker op me,

ze zetten de lauweren op mijn hoofd,

ze geven me doodsbrieven,

runderen die liegen terwijl ze eten,

overdrijft mijn deugden.

Onverschillig voor het plot,

en uiteindelijk helemaal alleen,

Ik hou van klei,

Ik kan niets doen.

Misschien is er niemand om te huilen,

dus betalen ze rouwenden,

vele werelden, prachtige begrafenis,

een geweldige gelegenheid voor dronkenschap,

wie in elke goede grap?

geluk is op elk gezicht,

de doodgraver wacht op een fooi,

nog een voor de moordenaar,

voor een gelukkig gezin,

en een vrolijke weduwe!