Pogledaj Dom Svoj, Anđele - Riblja Čorba

Pogledaj dom svoj, andjele,

i skini paucinu s ociju,

videces prizore potresne,

videces nesrecne i bolesne,

videces cemer, smrt i jad.

Pogledaj stado, andjele,

sve sami bogalji i prosjaci,

slepi tumaraju u gomili,

svima su kicmu polomili,

od tebe ocekuju spas.

Pogledaj bagru, andjele,

njihova dusa je prokleta,

svima su stavili amove,

sebi sagradili hramove,

ruke im ogrezle u krv.

Podigni mac svoj, andjele,

seti se krstaskih ratova,

seti se preklanih vratova,

kad dodjes bogu na istinu,

nek ti u dusi vlada mir.

Uslisi molitve, andjele,

dabogda pocrkali dusmani,

pa budi andjeo osvete,

neka na svojoj kozi osete,

sta znaci beda, strah i bol.

Kijk naar je huis, engel,

en haal het spinneweb van je ogen,

je ziet schokkende taferelen,

je zult de ongelukkigen en de zieken zien,

je zult verdriet, dood en ellende zien.

Kijk naar de kudde, engelen,

alle kreupelen en bedelaars,

de blinden dwalen in de menigte,

ze braken ieders ruggengraat,

zij verwachten redding van u.

Kijk naar de acacia, engelen,

hun ziel is vervloekt

ze zetten iedereen in beweging,

tempels voor zichzelf gebouwd,

hun handen waren doordrenkt met bloed.

Hef je zwaard, engel,

denk aan de kruistochten,

denk aan de gebogen nek,

als je tot God komt voor de waarheid,

moge vrede heersen in uw ziel.

Hoor de gebeden, engelen,

Godverdomme de vijanden,

wees dus een engel van wraak,

laat ze voelen op hun huid,

wat ellende, angst en pijn betekent.