Barbados - Our Native Daughters, Rhiannon Giddens

I own I am shocked at the purchase of slaves

And fear those who buy them and sell them are knaves

What I hear of their hardships, their tortures, and groans

It’s almost enough to draw pity from stones

I pity them greatly, but I must be mum

For how could we do without sugar and rum?

Especially sugar, so needful we see?

What?

Give up our desserts, our coffee, and tea?!

Besides, if we do, the French, Dutch, and Danes

Will heartily thank us, no doubt, for our pains

If we do not buy the poor creatures, they will

And tortures and groans will be multiplied still

I own I am shocked at prisoners in the mines

And kids sewing clothes for our most famous lines

What I hear of their wages seems slavery indeed

It’s enough that I fear it’s all rooted in greed

I pity them greatly, but I must be mum

For what about nickel, cobalt, lithium?

The garments we wear, the electronics we own?

What?

Give up our tablets, our laptops, and phones?!

Besides, if we do, the prices will soar

And who could afford to pay one dollar more?

Sitting here typing it seems well worth the price

And you there, listening on your favorite device

This bargain we’re in, well, it’s not quite illicit

So relax, my friend, we’re not all complicit

Ik bezit Ik ben geschokt door de aankoop van slaven

En vrees dat degenen die ze kopen en verkopen schurken zijn

Wat ik hoor over hun ontberingen, hun martelingen en gekreun?

Het is bijna genoeg om medelijden te putten uit stenen

Ik heb veel medelijden met ze, maar ik moet mama zijn

Want hoe zouden we zonder suiker en rum kunnen?

Vooral suiker, zo noodzakelijk zien we?

Wat?

Onze desserts, onze koffie en thee opgeven?!

Trouwens, als we dat doen, de Fransen, Nederlanders en Denen

Zal ons ongetwijfeld hartelijk bedanken voor onze moeite

Als we de arme wezens niet kopen, zullen ze

En martelingen en gekreun zullen nog steeds vermenigvuldigd worden

Ik bezit Ik ben geschokt door gevangenen in de mijnen

En kinderen die kleding naaien voor onze beroemdste lijnen

Wat ik hoor van hun loon lijkt inderdaad slavernij

Het is genoeg dat ik vrees dat het allemaal geworteld is in hebzucht

Ik heb veel medelijden met ze, maar ik moet mama zijn

Want hoe zit het met nikkel, kobalt, lithium?

De kleding die we dragen, de elektronica die we bezitten?

Wat?

Onze tablets, onze laptops en telefoons opgeven?!

Trouwens, als we dat doen, zullen de prijzen stijgen

En wie kan het zich veroorloven om een ​​dollar meer te betalen?

Hier zitten typen lijkt de prijs zeker waard

En jij daar, luisterend op je favoriete apparaat

Dit koopje waar we in zitten, nou, het is niet helemaal ongeoorloofd

Dus ontspan, mijn vriend, we zijn niet allemaal medeplichtig