Via dei martiri - Renato Zero

Ecco il sole che va giù

irriverente

seminando ombre un po?

dovunque

fai fatica vita mia

a garantirti un altro giro di poesia

Io che non speravo più

di ritrovarmi

con addosso voglia e sentimenti

la pazienza è una virtù,

ci rende santi

forse è come dici tu ma arriva in fondo e vedrai

fra invidia e gelosia

come ti pentirai?

di avere tanta energia.

Difendo la mia libertà

ad ogni costo

prima i miei bisogni e dopo il resto

che se non pensavo a me,

addio Renato

rimanevo ancora là

brandelli di verità

specchio dell?

ironia

vento e fragilità

senza più un?

anima mia

Sono sempre le stesse incertezze

gli stessi perché

che ti portano ancora una volta

a non credere in te agghindate illusioni,

carezze ruffiane ne avrai

mentre un gioco innocente

si sporca di fango vedrai

sempre più complicato salire

che scendere giù

in via dei Martiri

Trovo ancora compagnia

malgrado tutto

la fatica è il segno dell?

impegno

né polvere né pillole

nessun intruglio

ingegnose trappole

è la fortuna di chi

sa dove spremere

e la condanna per chi

non ha rispetto di sé?

Lavorate fratelli

finché il padre sazio non è

non cambiate canale

votate comprate anche se vi toccherà travestirvi

da Babbo Natale

anche a voi

aspettando una tregua annunciata

che non verrà mai

siamo in tanti delusi e arrabbiati

lasciati quaggiù

in via dei Martiri?

Voglia di vincere

ci puoi scommettere

cogliamo l?

attimo

fosse anche l?

ultimo

e un sorriso pulito sarà

la risposta migliore?

di via dei Martiri

in via dei Martiri

Hier gaat de zon onder

oneerbiedig

beetje schaduw zaaien?

overal

je worstelt met mijn leven

om je weer een rondje poëzie te garanderen

Ik waar ik niet meer op hoopte

om mezelf weer te vinden

met verlangen en gevoelens voor hem

geduld is een schone zaak,

maakt ons heilig

misschien is het zoals je zegt, maar kom tot op de bodem en je zult zien

tussen afgunst en jaloezie

hoe ga je je bekeren?

veel energie te hebben.

Ik verdedig mijn vrijheid

tegen elke prijs

mijn behoeften eerst en de rest daarna

dat als ik niet aan mezelf dacht,

vaarwel Renato

ik was er nog

flarden waarheid

spiegel dell?

ironie

wind en breekbaarheid

zonder een?

mijn ziel

Het zijn altijd dezelfde onzekerheden

hetzelfde waarom?

die je weer brengen

om niet in je te geloven verklede illusies,

je zult pooier liefkozingen hebben

terwijl een onschuldig spel

wordt vuil met modder, je zult zien

steeds moeilijker te beklimmen

dan naar beneden gaan

in via dei Martiri

Ik vind nog steeds gezelschap

ondanks alles

vermoeidheid is het teken van?

ik geef toe

geen poeder of pillen

geen brouwsel

ingenieuze vallen

het is het geluk van wie?

weet waar hij moet knijpen

en veroordeling voor wie?

heeft geen zelfrespect?

werk broers

totdat de vader vol is

verander het kanaal niet

stem kopen, zelfs als je je moet verkleden

van Sinterklaas

ook voor jou

wachten op een aangekondigde wapenstilstand

dat zal nooit komen

velen van ons zijn teleurgesteld en boos

links hier beneden

via dei Martiri?

Verlangen om te winnen

zeker weten

nemen we de?

moment

was er ook?

laatst

en een schone glimlach zal zijn

het beste antwoord?

in via dei Martiri

in via dei Martiri