Nei giardini che nessuno sa - Renato Zero

Senti quella pelle ruvida

Un gran freddo dentro l’anima

Fa fatica anche una lacrima a scendere giù

Troppe attese dietro l’angolo

Gioie che non ti appartengono

Questo tempo inconciliabile gioca contro di te

Ecco come si finisce poi

Inchiodati a una finestra noi

Spettatori malinconici di felicità impossibili

Tanti viaggi rimandati e già

Valigie vuote da un’eternità

Quel dolore che non sai cos'è

Solo lui non ti abbandonerà… mai, oh mai

È un rifugio quel malessere

Troppa fretta in quel tuo crescere

Non si fanno più miracoli

Adesso non più

Non dar retta a quelle bambole

Non toccare quelle pillole

Quella suora ha un bel carattere

Ci sa fare con le anime

Ti darei gli occhi miei per vedere ciò che non vedi

L’energia, l’allegria per strapparti ancora sorrisi

Dirti sì, sempre sì e riuscire a farti volare

Dove vuoi, dove sai senza più quel peso sul cuore

Nasconderti le nuvole, quell’inverno che ti fa male

Curarti le ferite e poi qualche dente in più per mangiare

E poi vederti ridere e poi vederti correre ancora

Dimentica, c'è chi dimentica distrattamente un fiore una domenica

E poi silenzi

E poi silenzi

Silenzi

Nei giardini che nessuno sa si respira l’inutilità

C'è rispetto grande pulizia, è quasi follia

Non sai com'è bello stringerti

Ritrovarsi qui a difenderti

E vestirti e pettinarti sì e sussurrarti non arrenderti

Nei giardini che nessuno sa quanta vita si trascina qua

Solo acciacchi piccole anemie, siamo niente senza fantasie

Sorreggili, aiutali, ti prego non lasciarli cadere

Esili, fragili non negargli un po' del tuo amore

Stelle che ora tacciono, ma daranno un senso al quel cielo

Gli uomini non brillano se non sono stelle anche loro

Mani che ora tremano perché il vento soffia più forte

Non lasciarli adesso no, che non li sorprenda la morte

Siamo noi gli inabili che pur avendo a volte non diamo

Dimentica, c'è chi dimentica distrattamente un fiore una domenica

E poi silenzi

E poi silenzi

Silenzi

Voel die ruwe huid

Een grote kou in de ziel

Het is zelfs moeilijk om een ​​traan naar beneden te laten vallen

Te veel wachten om de hoek

Vreugden die niet van jou zijn

Deze onverzoenlijke tijd speelt tegen je

Zo eindigt het dan

We zijn aan een raam genageld

Melancholische toeschouwers van onmogelijk geluk

Veel reizen uitgesteld en nu al

Lege koffers voor een eeuwigheid

Die pijn waarvan je niet weet wat het is

Alleen zal hij je nooit verlaten ... nooit, oh nooit

Die malaise is een toevluchtsoord

Te veel haast bij het opgroeien

Wonderen worden niet langer verricht

Nu niet meer

Luister niet naar die poppen

Raak die pillen niet aan

Die non heeft een leuk karakter

Hij weet hoe hij met zielen moet omgaan

Ik zou je mijn ogen geven om te zien wat jij niet ziet

De energie, de vreugde om je weer te laten glimlachen

Zeg ja, altijd ja en laat je vliegen

Waar wil je, waar je weet zonder dat gewicht op je hart meer

Verberg de wolken, die winter die je pijn doet

Heel je wonden en dan nog een paar tanden om te eten

En dan je zien lachen en je dan weer zien rennen

Vergeet, er zijn mensen die verstrooid een bloem op zondag vergeten

En dan stiltes

En dan stiltes

Stiltes

In de tuinen die niemand kent, kun je nutteloosheid ademen

Er is respect voor grote reinheid, het is bijna waanzin

Je weet niet hoe goed het is om je vast te houden

Vind jezelf hier om jezelf te verdedigen

En aankleden en kammen ja en fluisteren geef niet op

In de tuinen weet niemand hoeveel het leven hier aansleept

Alleen kwalen, kleine bloedarmoede, we zijn niets zonder fantasieën

Houd ze omhoog, help ze, laat ze alsjeblieft niet vallen

Mager, breekbaar, ontzeg hem niet een beetje van je liefde

Sterren die nu stil zijn, maar die lucht zullen begrijpen

Mannen stralen niet als ze ook geen sterren zijn

Handen die nu trillen omdat het harder waait

Laat ze nu niet alleen, laat de dood hen niet verrassen

Wij zijn de arbeidsongeschikten die, ondanks dat we hebben, soms niet geven

Vergeet, er zijn mensen die verstrooid een bloem op zondag vergeten

En dan stiltes

En dan stiltes

Stiltes