Stranieri - Renato Zero

Morire qui in città…

Davvero costa niente!

Apparente vita che

Un finto abbraccio è

E l’allegria va via

Dai volti della gente

Nel fumo grigio tu

Non ti distingui più

Che occhi grandi hai!

Ma il sole han visto mai?

Lo so ti perderò…

Con l’ultimo metrò

Sorpassami anche tu!

Almeno tu… Arrivassi!

O magari tornerai…

Ai vecchi occhi tuoi

E' assurdo stare qua…

Assurdo è regalarti…

A questa tua città

Che muore e non lo sa

Che mani grandi hai!

Cosa stringono mai?

Il rumore di città

Il pianto tuo soffocherà

Ed io ti perderò…Ancora!!!

Vicoli ciechi

Il pane per pochi

Di violenza finché ne vuoi

Un cielo sconfitto

Una preghiera in affitto…

E sogni sfrattati

Di giorni ormai segnati…

Non sembra vero…

Ma qui, non siamo più al sicuro!

Malata di cancro, la poesia

L’asfalto è rovente…

La noia sempre più invadente…

E noi, più soli, più stranieri che mai!

Che cosa siamo noi

Le luci di città…

Inutile richiamo

Sciocca curiosità

Drogata fantasia…

Ignara è la città…

Ma c'è chi fa l’amore!

L’amore è ancora qua…

L’amore è qui in città

E non s’arrenderà… l’amore!

Om hier in de stad te sterven...

Het kost echt niets!

Schijnbaar leven dat

Een nep knuffel is

En de vreugde gaat weg

Van de gezichten van mensen

In de grijze rook jij

Je valt niet meer op

Wat heb jij grote ogen!

Maar hebben ze ooit de zon gezien?

Ik weet dat ik je zal verliezen...

Met de laatste metro

Ga mij ook voorbij!

Jij tenminste... Aangekomen!

Of misschien kom je terug...

In je oude ogen

Het is absurd om hier te zijn...

Absurd is om jezelf...

Naar deze stad van jou

Wie sterft en weet het niet?

Wat heb jij grote handen!

Wat hebben ze ooit vast?

Het lawaai van de stad

Je huilen zal stikken

En ik zal je verliezen ... Nogmaals !!!

Doodlopende wegen

Brood voor de weinigen

Geweld zo lang als je wilt

Een verslagen lucht

Een gebed te huur ...

En verdreven dromen

Van de dagen die nu zijn gemarkeerd ...

Het lijkt niet echt...

Maar hier zijn we niet langer veilig!

Kankerpatiënt, poëzie

Het asfalt is heet...

Verveling wordt steeds opdringeriger...

En wij, meer alleen, meer buitenlanders dan ooit!

Wat zijn we

Stadslichten ...

Nutteloze herinnering

Domme nieuwsgierigheid

Gedrogeerde fantasie...

Onbewust is de stad...

Maar er zijn mensen die de liefde bedrijven!

Liefde is er nog steeds...

Liefde is hier in de stad

En hij zal niet opgeven ... liefde!