Quello che non ho detto - Renato Zero

Quello che non ho detto

?

uno spazio senza fine

?

l’alibi perfetto

di un momento sublime…

?

riconciliazione

tranquillit?

assoluta

tra quello che sarei stato

e ci?

che non mi?

riuscito…

quello che non ho detto

non piace mai a nessuno

?

un gioco irriverente

una sfida contro il destino…

?

libert?

totale

di essere come voglio

sfuggendo ai pregiudizi

alla legge dell’orgoglio.

Schiavi, dei nostri stessi pensieri

fieri, di questa imbecillit?

bravi, a farsi male e a nascondersi

siamo quello che siamo e gi?

indecisi fra dubbio e sincerit?

Quello che non ho detto

sono amori rubati

condannati gi?

prima

di essere frantumati…

dalla furia e dall’arroganza

dei padroni del cuore

sono sguardi che uccidono

senza silenziatore

Eppure il tempo avanza

sfidando le incertezze

non siano quei silenzi

a combattere per noi

poca vita consumata

troppa buttata via

quello che non ho detto

odora di fantasia

devo dirti ancora tanto

se me lo permetterai

un pretesto uno soltanto

cos?

tu deciderai

vivi, se tu sai raccontarti

vivi, non fermarti a met?

fuori, passioni e voglie impossibili

quello che non ho detto chiss?

domani forse dal buio… mi salver?

Quello che non ho detto

regola il flusso di ogni emozione

si coniuga facilmente

con le strofe di una canzone

?

trepidazione, attesa,

qualcosa si muover?

fra le pagine bianche

che la vita non scriver?

dirsi tutto fino in fondo

se non soffri non cresci pi?

nella forza di un incontro

la ragione ritrovi tu

Se la verit?

fa male

pi?

di tanta ipocrisia

che sia meglio perdonarsi

che voltarsi e andare…

via.

Wat ik niet zei

?

een eindeloze ruimte

?

het perfecte alibi

van een subliem moment...

?

verzoening

kalmte

absoluut

tussen wat ik zou zijn geweest

en daar?

wat doe ik niet?

geslaagd…

wat ik niet zei

niemand vindt het ooit leuk

?

een oneerbiedig spel

een uitdaging tegen het lot ...

?

vrijheid

totaal

om te zijn zoals ik wil

ontsnappen aan vooroordelen

aan de wet van trots.

Slaven, van onze eigen gedachten

trots op deze imbeciliteit?

goed in gekwetst worden en zich verstoppen

we zijn wat we zijn en al?

onzeker tussen twijfel en oprechtheid?

Wat ik niet zei

het zijn gestolen liefdes

al veroordeeld?

eerst

verbrijzeld worden...

van woede en arrogantie

van de meesters van het hart

het zijn blikken die doden

zonder geluiddemper

Toch gaat de tijd vooruit

uitdagende onzekerheden

zijn niet die stiltes?

om voor ons te vechten

weinig leven verteerd

teveel weggegooid

wat ik niet zei

ruikt naar fantasie

Ik moet je nog zoveel vertellen

als je me toestaat

slechts een voorwendsel

hoezo?

jij zult beslissen

leef, als je weet hoe je het tegen jezelf moet zeggen

leef, stop niet halverwege?

uit, passies en onmogelijke verlangens

wat ik niet zei wie weet?

morgen misschien uit het donker ... zal het me redden?

Wat ik niet zei

regelt de stroom van elke emotie

het combineert gemakkelijk

met de verzen van een lied

?

schroom, verwachting,

zal er iets bewegen?

tussen de blanco pagina's

dat het leven niet zal schrijven?

vertel het elkaar de hele weg

als je niet lijdt, word je dan niet meer volwassen?

in de kracht van een ontmoeting

vind je de reden weer

Als de waarheid?

het doet pijn

pi?

van zoveel hypocrisie

dat het beter is om jezelf te vergeven

dan omdraaien en gaan...

Straat.