Nuovamente - Renato Zero

Nuovamente resti appesa a un filo,

Chi protesta e chiede,

chi in silenzio vede, prega, trema, ma non cede.

Nuovamente attese alla tua porte,

pioggia per lavare la tua faccia sporca.

Troppe le parole,

lento il tuo respiro,

bella in mezzo al mare,

terra ormai di nessuno.

Nuovamente, grande gente mia, generosa come una poesia,

chi ti offende con una bugia,

chi ti dice «tu sei cosa mia»,

divina pazienza, la tua.

Nuovamente, spazio ad ogni idea

sole al tuo talento che da sempre crea,

superando il buio,

i tuoi giorni incerti,

accendi adesso il cuore,

spenta non so vederti

Nuovamente, forte gente mia, così vera, in tanta ipocrisia.

Sono certo che rinascerai,

che saprai risolvere i tuoi guai.

Esistere costa, lo sai…

Con questo inchiostro ti difendo

Curandoti come vorrei

Io ti dipingerò cantando, cercandoti dovunque sei

Nuovamente

Nuovamente

Je hangt weer aan een zijden draadje,

Wie protesteert en vraagt,

die zwijgend ziet, bidt, beeft, maar zich niet overgeeft.

Weer wachten aan je deur,

regen om je vuile gezicht te wassen.

Teveel woorden,

vertraag je adem,

mooi midden in de zee,

nu niemandsland.

Nogmaals, mijn geweldige mensen, genereus als een gedicht,

die je beledigt met een leugen,

die tegen je zegt "jij bent van mij",

goddelijk geduld, de jouwe.

Nogmaals, ruimte voor elk idee

zon aan je talent dat altijd heeft gecreëerd,

het duister overwinnen,

je onzekere dagen,

draai nu je hart aan,

uit ik kan je niet zien

Nogmaals, mijn sterke mensen, zo waar, in zo'n hypocrisie.

Ik weet zeker dat je herboren zult worden,

dat u weet hoe u uw problemen kunt oplossen.

Bestaande kosten, weet je...

Met deze inkt verdedig ik je

Voor je zorgen zoals ik zou willen

Ik zal je zingend schilderen, op zoek naar jou waar je ook bent

Nog een keer

Nog een keer