Marciapiedi - Renato Zero

Marciapiedi stanchi

La pioggia spazzerà

La polvere e i ricordi

Bagnati di città…

Passi frettolosi

D’un avido via vai…

Chi trascina il tempo

Clienti attesi…

E' la vita

Che

Passando sporca un po' le dita…

Lungo i marciapiedi

Il vento porta via

L’ultima occasione

O la tua prima compagnia…

Lì

Bambino imparerai

A camminare

Scopri il sesso dietro un muro

O sulle scale…

E' peccato o lo confondi

Se sia giusto farlo o no

Ti domandi…

E' li

La vera scuola che

Poi ti segna

Sulla pelle quello che

Non s’insegna…

La palestra della vita

Sta inventando i giorni tuoi… Una sfida!

Vecchi marciapiedi

Malati di realtà

Poliziotti e preti

Tra i fiori e oscenità…

Occhi aperti

Su melma e cieli prima mai scoperti…

Non scandalizzarti dei marciapiedi…

Lì sta il mondo, che non sai, che non vedi…

Marciapiedi screditati

Per vergogna o vanità dimenticati!

No, non ridere dei miei marciapiedi!

Lì, ero un uomo, quello a cui tu non credi

Ma se cammini, se vai avanti

È perché i marciapiedi

Sono tanti

Vermoeide trottoirs

De regen zal vegen

Het stof en de herinneringen

Nat worden van de stad ...

Overhaaste stappen

Van een hebberig komen en gaan...

Wie sleept de tijd?

Verwachte klanten...

Zo is het leven

Dat

Je vingers een beetje vuil maken...

Langs de trottoirs

De wind voert weg

De laatste kans

Of je eerste bedrijf...

Daar

Schat, je zult het leren

Lopen

Ontdek seks achter een muur

Of op de trap...

Is het zondig of verwar je het?

Of het nu goed is om het te doen of niet

Jij vraagt ​​je af ...

Het is daar

De echte school die

Dan markeert het jou

Op de huid wat?

Het is niet aangeleerd...

De sportschool van het leven

Hij vindt jouw dagen uit... Een uitdaging!

Oude trottoirs

Ziek van de realiteit

Politieagenten en priesters

Tussen de bloemen en obsceniteiten ...

Ogen open

Op modder en luchten die nog nooit eerder zijn ontdekt ...

Laat u niet afschrikken door de trottoirs...

Er is de wereld, die je niet kent, die je niet ziet ...

in diskrediet geraakte trottoirs

Voor vergeten schaamte of ijdelheid!

Nee, lach niet om mijn trottoirs!

Daar was ik een man, degene waar je niet in gelooft

Maar als je loopt, als je doorgaat

Het komt door de trottoirs

Zijn er zo veel