Le mie donne - Renato Zero

Le mie donne

Non cambiano

Hanno un’anima sola

Mille bocche si schiudono

Soffiando sulla mia vela

Nell’insieme

Sono il centro perfetto

Fra la terra e la luna

Sono donne speciali le mie

Perché non hanno paura

La mia bussola

Il mio orientamento

Sono sempre felici con poco

Sono autentiche attrici per gioco

Molto meglio se gli resti amico

Loro ridono

Pensano e inventano

Con disarmante candore

Finché di quell’intrigante invadenza

Non sarà sazio il tuo cuore

Ci vuole altro per essere maschio

Ci vuole altro che i muscoli qui

Per confondere queste mie donne

E sentirsi al sicuro così

Qualche volta le temo

E ho paura

Mi domando, sopravviverò

All’inverno dei miei sentimenti

Senza di loro che alibi avrò

Le mie donne

Hanno un fiuto speciale

Sotto un cielo che cambia colore

E non sprecano il tempo in inganni

Per trascinarti diritto all’altare

Quelle donne mie sanno aspettare

Quelle donne mi crederai o no

Quando passano lasciano il segno

Sono le uniche donne che ho

Amici miei

Voi che pace non trovate mai

Tante manovre ma poi, fallite

Possibile che

Fra tante donne la vostra non c'è

Un problema d’età

Timidezza o apatia

Sfiducia insincerità allergia

Odio le mamme carnivore

E le sorelle asfissianti

Ma quelle che ti maltrattano

Alla fine sono quelle importanti

Le mie donne mi adorano

Me le sposerei tutte

Hanno tutte quel che di speciale

Non riescono ad essere brutte

Mijn vrouwen

Ze veranderen niet

Ze hebben maar één ziel

Duizend monden open

Blazen op mijn zeil

Over het algemeen

Ik ben het perfecte centrum

Tussen de aarde en de maan

De mijne zijn speciale vrouwen

Omdat ze niet bang zijn

mijn kompas

Mijn oriëntatie

Ze zijn altijd blij met weinig

Het zijn authentieke actrices voor de lol

Veel beter als je zijn vriend blijft

Ze lachen

Ze denken en bedenken

Met ontwapenende openhartigheid

Zolang die intrigerende opdringerigheid

Je hart zal niet tevreden zijn

Er is meer nodig om een ​​man te zijn

Hier zijn alleen spieren voor nodig

Om deze vrouwen van mij in verwarring te brengen

En voel je zo veilig

Soms ben ik bang voor ze

En ik ben bang

Ik vraag me af, zal ik het overleven?

In de winter van mijn gevoelens

Wat voor alibi heb ik zonder hen?

Mijn vrouwen

Ze hebben een speciale flair

Onder een lucht die van kleur verandert

En ze verspillen geen tijd met bedriegen

Om je recht naar het altaar te slepen

Die vrouwen van mij weten hoe ze moeten wachten

Die vrouwen, wil je me geloven of niet?

Als ze passeren laten ze hun sporen achter

Zij zijn de enige vrouwen die ik heb

Mijn vrienden

Jij die nooit vrede vindt

Veel manoeuvres maar toen mislukt

mogelijk dat

Tussen zoveel vrouwen is de jouwe er niet

Een leeftijdsprobleem

Verlegenheid of apathie

Wantrouwen onoprechtheid allergie

Ik haat vleesetende moeders

En de verstikkende zussen

Maar degenen die je mishandelen

Uiteindelijk zijn zij de belangrijkste

Mijn vrouwen houden van mij

Ik zou met ze allemaal trouwen

Ze hebben allemaal iets speciaals

Ze kunnen niet lelijk zijn