La grande assente - Renato Zero

Ho perso te

potevi amarti di più

ho perso te

dovevi vincere tu…

Sola così

nel grande gioco dei no

la sorte poi

è così miope lo so

ora il silenzio lavora…

Che vita è

capace solo di guai

ho perso te

così non guarirò mai

pezzi di me

sparsi dovunque qua e là

è amore che

esplose solo a metà…

Sei più musica che mai

voce dei pensieri miei

ti sento t’invento

così presente e così mia

né crudeltà né ipocrisia

…e basta soffrire

Dov'è Mimì

dagli enormi cappelli

che folli giorni quelli

è ancora lì

che suona il suo piano

il canto suo

perfetto richiamo

rapito dai colori suoi

nel suo universo mi specchiavo

chitarre e spiagge inseme a lei

canzoni come aquiloni

Mimì

Ho perso te

tutto il resto è qua

compreso chi

ti ha condannata già

è gente che

una battuta e via

vittime poi

di quella stessa ironia

ti ritroverò lo so

se questo cuore ascolterò

volando, volando

e d’incanto sarai qui

buffa e tenera così

sospiro vitale…

Dov'è Mimì

nel bel mezzo del viaggio

Mimì col suo coraggio

Dov'è Mimì

leggera carezza

diamante lei

di rara bellezza

se accendo un sogno appare lei

la mente mia non si rassegna

è bello poter dire che

la morte si sbaglia…

Dov'è Mimì

mi volto e la vedo

perché vai via le chiedo

rimani qui

improvvisiamo

e fu così

che mi conquistò Mimì

e tutto iniziò da lì

non resto senza Mimì

ik ben je kwijt

je had meer van jezelf kunnen houden

ik ben je kwijt

je moest winnen...

Zo alleen

in het grote spel van nee

lot dan

hij is zo kortzichtig ik weet het

nu werkt stilte...

Wat een leven is het

alleen in staat tot problemen

ik ben je kwijt

dus ik zal nooit beter worden

delen van mij

overal hier en daar verspreid

het is liefde dat

het ontplofte slechts in de helft ...

Je bent meer muziek dan ooit

stem van mijn gedachten

Ik heb het gevoel dat je uitgevonden hebt

zo aanwezig en zo van mij

noch wreedheid noch hypocrisie

... En gewoon lijden

Waar is Mim

met grote hoeden

wat een gekke dagen zijn dat

het is er nog steeds

zijn piano spelen

zijn lied

perfecte herinnering

ontvoerd door zijn kleuren

in zijn universum werd ik gespiegeld

gitaren en stranden samen met haar

liedjes als vliegers

Mimi

ik ben je kwijt

al het andere is hier

inclusief wie?

heeft je al veroordeeld

het zijn mensen die

een grap en gaan

slachtoffers dan

van diezelfde ironie

Ik zal je weer vinden, ik weet het

als dit hart zal ik luisteren

vliegen, vliegen

en je zult hier bij toverslag zijn

grappig en zo teder

vitale zucht...

Waar is Mim

in het midden van de reis

Mimi met haar moed

Waar is Mim

lichte streling

diamant haar

van zeldzame schoonheid

als ik een droom aanzet, verschijnt ze

mijn geest is niet gelaten

het is fijn om dat te kunnen zeggen

de dood is verkeerd...

Waar is Mim

Ik draai me om en zie haar

waarom ga je weg vraag ik haar

blijf hier

wij improviseren

en het was zo

dat Mimì mij overwon

en daar begon het allemaal

Ik blijf niet zonder Mimi