L'italiana - Renato Zero

Non?

il fascino ruffiano di una bandiera

La carezza di un dialetto, n?

una melodia

Una cucina cos?

povera ma sincera

Allora che cos'?

che mi lega a te

Quella faccia strafottente, cos?

italiana

Di coraggio, di passione, di gelosia

Stai nel recinto anche tu

In questo ghetto ci stai

Per non vivere pi?

Che bell’esempio che dai…

Non rinuncer?

Io non sbarrer?

la porta…

Non accetter?

Che la faccia mia sia un’altra ed io

Quanto ti ho amata pure io

Ma questo cielo oltre che il tuo

?

pure il mio

La stessa anima

Pi?

malinconica, se questo?

un oblio!

Da quel primo bacio dato senza pensare

Nel timore che un amore ci porti via

Migrazioni naturali quelle del cuore

Valige che pesano

Non c'?

terra non c'?

mare che pu?

spiegare

Quale mistica attrazione ci tiene qui…

Pronti a soffrire cos?

Sono secoli ormai

Le differenze fra noi

Le appianeremo se vuoi…

Madre anche tu

Salva almeno le apparenze

Tutti figli tuoi

Dalla Sicilia fino in Piemonte, e io

Se ti ho difesa lo sa Dio

Ma il tuo pensiero non?

pi?

limpido…

Folle nostalgico

Vivo di questa mia utopia… cara democrazia

Non ci vedrai pi?

Tutti intorno a una bottiglia

Non ci entriamo ormai

Nel ritratto di famiglia, e tu

Pi?

delirante di cos?

Madre dimenticata l?

in un angolo

Un ruolo scomodo

Siamo davvero figli tuoi… cos?

sicura sei…

Io ci spero sai…

Che quel silenzio arrivi, mai

Niet doen?

de pooier charme van een vlag

De streling van een dialect, n?

een melodie

Zo'n keuken?

arm maar oprecht

Dus wat is het?

dat bindt mij aan jou

Dat arrogante gezicht, dus?

Italiaans

Van moed, van passie, van jaloezie

Blijf ook in het hek

Je bent in dit getto

Niet meer leven?

Wat een mooi voorbeeld geef je...

Geef je niet op?

Ik zal niet bar?

de deur…

Zal niet accepteren?

Moge mijn gezicht een ander zijn en ik

Hoeveel ik ook van jou hield

Maar zowel deze hemel als die van jou

?

de mijne ook

dezelfde ziel

Pi?

melancholie, als dit?

een vergetelheid!

Vanaf die eerste kus gegeven zonder na te denken

Uit angst dat een liefde ons weg zal nemen

Natuurlijke migraties die van het hart

Koffers die wegen

Niet C'?

land c'?

zee dat kan?

uitleggen

Welke mystieke aantrekkingskracht houdt ons hier ...

Klaar om zo te lijden?

Al eeuwenlang

De verschillen tussen ons

We zullen ze gladstrijken als je wilt...

Moeder ook

Bewaar in ieder geval de schijn

Al je kinderen

Van Sicilië tot Piemonte, en ik

God weet of ik je verdedigde

Maar je denken niet?

pi?

Doorzichtig…

Nostalgisch gek

Ik leef op deze utopie van mij ... lieve democratie

Zie je ons niet meer terug?

Rondom een ​​fles

We gaan er nu niet op in

Op het familieportret, en jij

Pi?

waanvoorstelling van co?

Moeder vergeten daar

in een hoek

Een ongemakkelijke rol

Wij zijn echt uw kinderen ... dus?

je bent zeker ...

Ik hoop dat je het weet ...

Moge die stilte komen, nooit