L'equilibrista - Renato Zero

L’equilibrio mi aiuta, a vivere,

Due pi?

due non dava, quattro mai,

C’era il caos, nei pensieri miei.

Un bicchiere per dimenticare,

Che morire o vivere, era uguale,

Non riuscivo pi?, a ritrovare,

La mia strada, la mia direzione.

Povero in danari, ricco in fondo al cuore,

Davo tutto il bene, davo un po' di me.

Ho speso parole, e invano questo amore,

Per chi come me, costretto a mendicare.

Ed in cambio ho avuto, tanto male.

Io cammino su una corda tesa,

L’equilibrio ormai mi aiuta a vivere,

Due pi?

due non pu?

fare quattro mai,

Torna il caos, nei pensieri miei.

Povero in danari, ricco in fondo al cuore

Davo tutto il bene davo un po' di me.

Ho speso parole, e invano questo amore,

Per chi come me costretto a mendicare.

Ed in cambio ho avuto, tanto male.

Tanto male.

Tanto male.

L’equilibrista na, na, na.

Troppo male.

Troppo male.

L’equilibrista…

Balans helpt me te leven

Nog twee?

twee hebben nooit gegeven, vier nooit,

Er was chaos in mijn gedachten.

Een glas om te vergeten,

Dat sterven of leven, het was hetzelfde,

Ik kon het niet meer vinden

Mijn manier, mijn richting.

Arm aan geld, rijk van hart,

Ik gaf al het goede, ik gaf een beetje van mezelf.

Ik besteedde woorden, en tevergeefs deze liefde,

Voor degenen zoals ik, gedwongen om te bedelen.

En in ruil daarvoor had ik zoveel schade.

Ik loop op een slappe koord,

Balans helpt me nu te leven,

Nog twee?

twee kunnen niet?

doe nooit vier,

Chaos is terug in mijn gedachten.

Arm in geld, rijk van hart

Ik gaf al het goede dat ik een beetje van mezelf gaf.

Ik besteedde woorden, en tevergeefs deze liefde,

Voor degenen zoals ik die gedwongen zijn te bedelen.

En in ruil daarvoor had ik zoveel schade.

Zo slecht.

Zo slecht.

De evenwichtsoefening na, na, na.

Jammer.

Jammer.

De koorddanser...