Il tuo sorriso - Renato Zero

Ed il dialogo si esaurì, si spense il cielo e la magia finì

eravamo incorruttibili noi, inattaccabili come mai

condottieri fantastici, esploratori arditi, veri eroi

quelli lì eravamo noi

assetati di verità, dove mai sei finita umanità?!

Il cuore ha freddo, tornare indietro proprio no, perdere tutto

ascolta questi figli tuoi, il loro grido, niente più trucchi.

C'è fermento tra i popoli qui, quale dio ci accetterà così?

è giusto il mondo abbia i limiti suoi, i suoi confini, le sue regole?!

altri muri si alzano per difenderci anche da noi, dai nostri simili.

Oggi nati in cattività in conseguenza di forzate promiscuità

mondi distanti, è l’odio che nutrirà i nostri istinti

chissà se l’uomo rammenterà i suoi doveri

o per dannarsi lui sborserà trenta denari

rivoglio i sorrisi tuoi…

i ragazzi arrossivano qui

rispetto per gli anziani un tempo si

con il grano crescevi anche tu

e con la pratica ogni tua virtù

il tuo sorriso

dimmi riconquisterai il paradiso?!

difendi questa terra se puoi

col tuo sorriso

non dobbiamo perderci no

il tuo sorriso io lo difenderò!

En de dialoog eindigde, de lucht ging uit en de magie eindigde

we waren onomkoopbaar, onaantastbaar als altijd

fantastische leiders, gedurfde ontdekkingsreizigers, echte helden

die daar waren wij

dorst naar waarheid, waar ben je ooit de mensheid gebleven?!

Het hart is koud, ga terug, gewoon nee, verlies alles

luister naar deze kinderen van je, hun gehuil, geen trucjes meer.

Er heerst hier een gisting onder de volkeren, welke god zal ons zo accepteren?

klopt het dat de wereld zijn grenzen heeft, zijn grenzen, zijn regels?!

andere muren rijzen op om ons ook tegen ons te verdedigen, tegen onze medemensen.

Nu in gevangenschap geboren als gevolg van gedwongen promiscuïteit

verre werelden, het is haat die onze instincten zal voeden

wie weet of de mens zich zijn plichten zal herinneren

of om zichzelf te verdoemen betaalt hij dertig denarii

Ik wil je glimlach terug...

de jongens bloosden hier

respect voor de bejaarden er was eens

jij groeide ook met het graan mee

en door al je deugden te oefenen

jouw lach

vertel me, krijg je het paradijs terug?!

verdedig dit land als je kunt

met je glimlach

we mogen niet verdwalen nee

Ik zal je glimlach verdedigen!