Dubito - Renato Zero

Noi li a guardare la stella cometa

Protagonisti di mille e una vita

Ci tramandiamo le nostre sfortune, le lune

Nati e ignorati, pirati se vuoi

Noi senza miti ne santi con noi

Noi belli dentro noi comunque contro

Noi che cadiamo e ci rialziamo, subito

Ci siamo persi in immense pianure

Nude nel vento le nostre paure

Forte è la rabbia se un’anima è sola…

Non vola

Addormentati nel buio del cuore

Dove il dolore non fa più rumore

Svegliati adesso, dai sveglia l’amore

Che nessun’altro lo può fare…

Dubito, che tu potrai capirci, dubito

Che potrai digerirci, dubito

Che il tuo veleno è dolce, dubito

Non è questione di pelle

Non è l’abito

Noi figli di un momento atomico

Strano miscuglio biologico

Un caso clinico

Siamo l’opposto, di quello che sei

Noi, una risposta che non giunge mai… Logico.

Logico!

Noi un dettaglio di questo pianeta

Noi che non ci compra nessuna moneta

Noi naviganti, randagi, ambulanti, così invadenti

Che ci ammaliamo di sogni e di vita

Noi con lo zucchero sopra le dita

Che se rubiamo non ci nascondiamo

Che quando amiamo ci inabissiamo

Dubito che subiremo il buio, dubito

Che ti faremo ancora credito

Se il cielo non ritorna limpido

La nostra pazienza è a un punto critico

Vogliamo riprovare il brivido

Noi la miscela la spinta l’idea

Il pane e la poesia

Nei calendari processioni e cortei

Stanchi di essere

Ombre di eroi.

Dubito

(parlato)

E se smettessimo di piagnucolare

Di commiserarci.

Di farci del male

Se provassimo a dirci, quello che c'è da dire…

Ritrovando la gioia di starci a sentire

Se non fossimo più, portatori d’oblio

Lacerati e divisi.

Questo è tuo, questo è mio

Senza precauzioni, recinzioni o fobie

Che la vita è più sana, senza troppe bugie.

Bugie!

Cacceremo quei ladri impostori, ruffiani

Se noi fossimo insieme ci saremmo, domani

Quando la tua ricchezza, è un prezioso consiglio

Ti sarai meritato, il rispetto di un figlio…

Non si può più aspettare, per salvare il pensiero

E stavolta, non dubito, che sei un uomo davvero

Che sei un uomo davvero.

Davvero… Vero!

We bekijken ze bij de komeet

Hoofdpersonen van duizend en één levens

We geven onze tegenslagen door, de manen

Geboren en genegeerd, piraten zo je wilt

Wij zonder mythen of heiligen bij ons

We zijn mooi van binnen maar tegen

Wij die vallen en opstaan, onmiddellijk

We zijn verdwaald in immense vlaktes

Onze angsten naakt in de wind

Sterk is woede als een ziel alleen is ...

Het vliegt niet

Val in slaap in de duisternis van het hart

Waar de pijn geen geluid meer maakt

Word nu wakker, geef liefde wakker worden

Dat niemand anders het kan...

Ik betwijfel of je ons zult begrijpen, ik betwijfel het

Dat je het zult kunnen verteren, betwijfel ik

Dat je gif zoet is, betwijfel ik

Het is geen kwestie van huid

Het is niet de jurk

Wij kinderen van een atoommoment

Vreemde biologische mix

Een klinische casus

Wij zijn het tegenovergestelde van wat jij bent

Wij, een antwoord dat nooit komt... Logisch.

Logisch!

Wij een detail van deze planeet

Wij die geen geld van ons kopen

Wij zeelieden, verdwaald, rondtrekkend, zo opdringerig

Dat we ziek worden van dromen en van het leven

Wij met suiker aan onze vingers

Dat als we stelen, we ons niet verstoppen

Dat als we liefhebben, we zinken

Ik betwijfel of we het donker zullen doorstaan, ik betwijfel het

We geven je meer krediet

Als de lucht niet helder terugkeert

Ons geduld bevindt zich op een kritiek punt

We willen de spanning nog een keer beleven

We mixen de stuwkracht het idee

Brood en poëzie

In de kalenders processies en parades

Moe van het zijn

Schaduwen van helden.

Ik betwijfel

(sprak)

Wat als we stoppen met zeuren?

Medelijden met onszelf hebben.

Om ons pijn te doen

Als we elkaar proberen te vertellen, wat valt er dan te zeggen...

Het plezier vinden om naar ons te luisteren

Als we niet langer dragers van vergetelheid waren

Verscheurd en verdeeld.

Dit is van jou, dit is van mij

Zonder voorzorgsmaatregelen, hekken of fobieën

Dat leven gezonder is, zonder al te veel leugens.

Leugens!

We zullen die dieven opsporen, bedriegers, pooiers

Als we samen waren, zouden we er morgen zijn

Wanneer uw vermogen waardevol advies is

Je hebt het respect van een kind verdiend...

We kunnen niet langer wachten om de gedachte te redden

En deze keer, daar twijfel ik niet aan, ben je echt een man

Dat je inderdaad een man bent.

Echt waar!