Chi - Renato Zero

Chi ti offende

Chi ti confonde, chi ti usa e poi ti vende

Che vuoi farci

Gli rimane assai difficile rispettarci

Animali

Solo carne, poco spirito, niente ali

Se ti ami

Tieni a bada i complimenti

E misura i sentimenti

Mai una rosa

Pescecani che non mollano mai la presa

Gente astuta

Con la linea della vita già incriminata

Voce roca

Vista acuta e quell’odore che non invita

Nel bisogno

Sai che ne approfitteranno

Loro sanno ciò che fanno

Stanno uccidendo le favole

Stanno sparando alle nuvole

L’odio però, non può farci desistere

Punta il dito fuori nome e cognome

La verità

Chi sarà mai, che ci fruga nell’anima

Chi si insinua cosi

Chi dirige la musica

Mentre sei li e non sai come difenderti…

Disarmante quel tuo sguardo pulito.

Credimi!

Mani armate

Che di fronte all’innocenza non vi fermate

Toccate il fondo

Con pensieri che non sono di questo mondo

Chi rimane

Con questi segni, non può certo dimenticare

E chi cede

Non farà mai più ritorno

Ha già un piede nell’inferno

Se quelle storie ci unissero

Se quegli orrori bastassero

Se non ci fosse più

Chi ha tanta voglia di uccidere

Se tu mi lasciassi ancora entrare

In quei segreti tuoi…

Forse potrei immaginarmi altre favole

Potrei riordinare le nuvole

Se solo ritroverai

Il coraggio di vivere

Se in quella rabbia che ti porti dentro

C'è il desiderio di tornare su

Se in quel sorriso mescolato al pianto

Ci fossi ancora tu…

Puoi tradirti

Per l’estrema disponibilità nel darti

Puoi pentirti

Se non ti risparmi e non terrai gli occhi aperti

Criminali

Poca strada, brutte storie, destini uguali

Non voltarti

Corri verso quella luce

Se avrai fede, quella pace verrà

Wie beledigt jou?

Wie verwart je, wie gebruikt je en verkoopt je dan?

Wat wil je ermee doen?

Het blijft erg moeilijk voor hem om ons te respecteren

Dieren

Alleen vlees, weinig geest, geen vleugels

Als je van jezelf houdt

Houd complimenten op afstand

En meet de gevoelens

Nooit een roos

Haaien die nooit loslaten

Slimme mensen

Met de levenslijn al aangeklaagd

Schor

Scherp zicht en die geur die niet uitnodigt

Nodig hebben

Je weet dat ze er misbruik van zullen maken

Ze weten wat ze doen

Ze doden de sprookjes

Ze schieten op de wolken

Haat kan ons echter niet doen opgeven

Wijs met je vinger uit je voor- en achternaam

De waarheid

Wie zal het zijn, wie duikt in onze zielen

Wie sluipt er zo

Wie regisseert de muziek?

Terwijl je daar bent en je weet niet hoe je jezelf moet verdedigen...

Die schone blik van je ontwapenen.

Geloof me!

gewapende handen

Dat je in het aangezicht van onschuld niet stopt

Raak de onderkant aan

Met gedachten die niet van deze wereld zijn

Wie blijft?

Met deze tekens kan hij het zeker niet vergeten

En wie geeft het op?

Het zal nooit meer terugkeren

Hij heeft al een voet in de hel

Als die verhalen ons verenigden

Als die verschrikkingen genoeg waren

Als het er niet meer was

Wie heeft een groot verlangen om te doden?

Als je me weer binnenlaat

In die geheimen van jou...

Misschien kan ik me andere sprookjes voorstellen

Ik zou de wolken kunnen herschikken

Als je maar weer zult vinden

De moed om te leven

Als in die woede die je van binnen draagt

Er is een verlangen om terug te gaan

Als in die glimlach vermengd met tranen

Jij was het nog...

Je kunt jezelf verraden

Voor de extreme beschikbaarheid bij het geven van jou

Je kunt je bekeren

Als je jezelf niet spaart en je ogen open houdt

criminelen

Kleine weg, slechte verhalen, gelijke lotsbestemmingen

Draai je niet om

Ren naar dat licht

Als je geloof hebt, zal die vrede komen