Bella gioventù - Renato Zero

Bella gioventù, che si butta via

Che non basta mai

Bella gioventù, tra illusioni e guai

Bella, imprendibile tu sei quella

Permissiva che perdona e che disarma

Sei quell’attimo che va

Poca eternità, troppa ingenuità

Bella gioventù, assordante sì

Da mordere e fuggire

Bella da non dire, di te si può morire

Viva, da confonderci le idee

Folle, ancor più delle maree

Così proibita, agli ottantenni che

Inspiegabilmente, non saranno mai sazi di te

Libera quella stella, falla tornare su

Non spezzare quel volo, non puoi farcela solo

Dagli aria importanza

Giudizio e prudenza

Il meglio della vita

Lo spendi proprio qua

È l’età generosa

È una sana bugia

Gioventù travagliata

Deviata delusa finita su un altro tiggì

Bella anche di più, quando te ne vai

Quanto male fai, a chi resta lì

Tra inutili trofei

Grande, chi resta accanto a te

Anche se ha il grigio dentro sé

Se il biondo sfuma, e l’acne non c'è più

Da quella malattia non guarire mai è la gioventù!

Riaccendi quella stella, se non ti trovi più

Riconosci i pensieri, quei sentieri laggiù

E non avrai speso invano la tua gioventù

Ritorna dalla vita, e fidati di lei

Non sia un grido lontano

Disincanto non sia

Gioventù rassegnata, negata, taciuta

Che adesso ti arrendi così

Perché non sei qui.

Bella gioventù, dimmi ancora, sì!

Mooie jeugd, die wordt weggegooid

Wat nooit genoeg is

Mooie jeugd, tussen illusies en problemen

Mooi, onneembaar ben jij dat

Toegeeflijk dat vergeeft en ontwapent

Jij bent dat moment dat gaat

Weinig eeuwigheid, te veel naïviteit

Mooie jeugd, oorverdovend ja

Bijten en vluchten

Mooi om niet te zeggen, je kunt dood

Viva, om onze ideeën te verwarren

Krankzinnig, zelfs meer dan de getijden

Zo verboden, voor de tachtigjarigen die...

Op onverklaarbare wijze zullen ze nooit vol van je zijn

Laat die ster los, breng hem weer omhoog

Breek die vlucht niet, je kunt het niet alleen

Geef het belang

Oordeel en voorzichtigheid

Het beste van het leven

Je besteedt het hier

Het is de genereuze leeftijd

Het is een gezonde leugen

onrustige jeugd

Afgeweken teleurgesteld over een andere tiggì

Nog mooier als je weggaat

Hoe slecht doe je het, voor degenen die daar blijven

Onder nutteloze trofeeën

Geweldig, wie blijft er naast je

Zelfs als er grijs in zit

Als de blondine vervaagt en de acne weg is?

De jeugd geneest nooit van die ziekte!

Ontsteek die ster weer als je niet meer gevonden wordt

Herken de gedachten, die paden daar

En je zult je jeugd niet voor niets hebben doorgebracht

Kom terug uit het leven en vertrouw haar

Wees niet ver weg

Ontgoocheling is niet

Ontslagen, geweigerde, stille jeugd

Dat je het nu zo opgeeft

Waarom ben je hier niet.

Mooie jeugd, vertel het me nog eens, ja!