Angeli - Renato Zero

Cambia il tempo

Forse pioverà.

Un pensiero oltre i vetri va,

Sottobraccio alla malinconia

Ritrovarmi solo, che ironia.

Dove siete adesso, amici miei?

Questo inverno non finisce mai?

Nell’orecchio, il vostro canto,

Io non ho abbastanza pianto.

Quanta pena vedervi andare via.

Angeli coi, senza fortuna,

Senza una stella sulla bandiera,

Teneri eroi di questa guerra,

Ma chissà se qualcuno sa

Quanto è costato non essere qua!

Davvero angeli!

Qualcuno a bordo dei suoi blues jeans,

Non sa nemmeno lui perché è qui.

Davvero angeli.

Io speravo?

Sareste stati qua.

Intanto un altro giorno se ne va,

Sotto braccio alla malinconia,

Ritrovarmi solo, che ironia!

Angeli voi?

Chi vi ha tradito?

Tante promesse, nemmeno un sorriso?

Ritornerei ancora in quel sacco a pelo,

Contando con voi tutte le stelle nel cielo.

Davvero angeli!

Angeli!

Ma chissà se qualcuno sa

Quanto è costato non essere qua!

Davvero angeli!

Verander het weer

Misschien gaat het regenen.

Een gedachte voorbij het glas gaat,

Arm in arm tot melancholie

Mezelf alleen vinden, wat een ironie.

Waar zijn jullie nu, mijn vrienden?

Komt er geen einde aan deze winter?

In het oor, jouw lied,

Ik heb niet genoeg gehuild.

Wat verdrietig om te zien dat je weggaat.

Engelen met, zonder geluk,

Zonder ster op de vlag,

Tedere helden van deze oorlog,

Maar wie weet of iemand het weet

Hoeveel heeft het gekost om hier niet te zijn!

Echt engelen!

Iemand in zijn blauwe spijkerbroek,

Hij weet niet eens waarom hij hier is.

Echt engelen.

Ik hoopte?

Je zou hier zijn geweest.

Ondertussen gaat er weer een dag voorbij,

Onder de arm van melancholie,

Mezelf alleen vinden, wat een ironie!

Engelen jij?

Wie heeft je verraden?

Zoveel beloften, niet eens een glimlach?

Ik zou weer terug in die slaapzak gaan,

Met jou alle sterren aan de hemel tellend.

Echt engelen!

engelen!

Maar wie weet of iemand het weet

Hoeveel heeft het gekost om hier niet te zijn!

Echt engelen!