Notes de piano 2/2 - Remy

Ouais, ouais

Ma plume

Mon stylo qui souffre, toute ma vie sur un banc à quoi faire, hein?

Où est la lune?

L’hélico qui tourne, vide tes poches, enlève tes lacets

Routine quand elle te tient, frère, elle te serre, baisse les yeux d’vant nos

sœurs

Les codes, j’les connais, ma citée, j’la connais par cœur

J’la sens, elle est mienne, j’tenterai ma chance jusqu'à c’qu’elle vienne

J’baiserai ma chance jusqu'à c’qu’elle m’aime, ma plume

Lâche-moi pas en cours de route, toi et moi, faut qu’on prenne des rides,

plus tard, on s’dira qu’c'était rude, ma plume

Si tu pars, je suis en doute, ta décision s’ra-t-elle écrite?

Dans tous les

cas, je suis adulte donc j’assume, ma plume

Plus rien n’m'éclaire à part l’tonnerre, plus rien n'éclaire, plus l’sang coule,

plus l’encre coule, plus pas d’thune

Les relations qui patinent, chacun ses peurs, ses peines, ses lacunes

Avec toi, y en avait aucune quand j'écrivais dans notre livre, ma plume

Pourquoi j’fais que d’parler des drames?

Pourquoi la ue-r remplit mes pages?

Pourquoi chaque fois, c’est dommage?

Ouais, ça tue

La vie d’ma mère, ça tue vraiment, c’est pas un jeu, c’est pas la rue,

c’est rien du tout et les parents, t’as pensé, hein?

Ressasser l’soir dans ton lit, tu roules le j’sais-pas-combientième

T’as encore les images en tête, t’esquives les personnes que t’aimes

J’préfère faire rer-pleu un frère qui écoute mes sons, qui s’rend compte qu’la

vie, c’est pas enfermé entre vingt blocs de béton

Mais nos sentiments sont gris, on agit comme des vieux cons

Un jour, c’est ton ami, un jour, tu l’vois dans l’autre camp, vieux con

Bientôt mes vingt-trois ans, n’allez pas m’acheter d’bougies

Personne t’aide quand t’es dans la merde, tout le monde te descend quand tu vis

Les mauvais choix font couler les larmes

Les mauvais choix font couler les larmes, font prendre les armes

«Ah, c’est dommage», on dira tous une fois qu’c’est fini, qu’y a plus

d’secousses

On tourne la page, pourquoi l’encre coule à n’en plus finir?

J’sais pas

Silencieux, c’est ma plume qui me définit, n’est-c'pas?

Eh, pas d’conseil à donner, tellement d’choses à m’faire pardonner

De là-haut, personne m’entend crier, mon re-frè, comment t’faire oublier?

J’ai donné sans attendre et sans prendre ma part, j’ai pas beaucoup parlé,

j’ai vaincu mes peurs

Et tout en laissant mon train d’vie à la gare, j’me rends compte que la vie est

meilleure ailleurs

C’est Rémy

Jaaa Jaaa

mijn veer

Mijn lijdenspen, mijn hele leven op een bankje wat te doen, huh?

Waar is de maan?

De draaiende helikopter, maak je zakken leeg, doe je schoenveters uit

Routine als ze je vasthoudt, broer, ze houdt je vast, kijk van onze gezichten naar beneden

zusters

De codes, ik ken ze, mijn stad, ik ken het uit mijn hoofd

Ik voel haar, ze is van mij, ik zal mijn geluk beproeven tot ze komt

Ik verpest mijn geluk tot ze van me houdt, mijn veertje

Laat me niet langs de weg gaan, jij en ik, we moeten rimpels nemen,

later zullen we zeggen dat het ruw was, mijn pen

Als je gaat, ik twijfel, wordt je beslissing dan opgeschreven?

in al het

geval, ik ben een volwassene dus ik neem aan, mijn veertje

Niets verlicht me behalve de donder, niets licht meer op, hoe meer bloed stroomt,

hoe meer de inkt stroomt, hoe meer geld

Relaties die schaatsen, iedereen heeft zijn angsten, zijn zorgen, zijn tekortkomingen

Bij jou was er geen toen ik in ons boek schreef, mijn pen

Waarom heb ik het alleen over drama's?

Waarom vult u-r mijn pagina's?

Waarom is het elke keer weer een schande?

Ja het is dodelijk

Het leven van mijn moeder, het is echt dodelijk, het is geen spel, het is niet de straat,

het is helemaal niets en de ouders, dacht je, hè?

Sta stil bij de avond in je bed, je rolt de ik weet niet hoeveel

Je hebt nog steeds de beelden in je hoofd, je ontwijkt de mensen van wie je houdt

Ik geef er de voorkeur aan om een ​​broeder te pleiten die naar mijn geluiden luistert, die beseft dat de

het leven zit niet opgesloten tussen twintig betonblokken

Maar onze gevoelens zijn grijs, we gedragen ons als oude dwazen

Op een dag is hij je vriend, op een dag zie je hem aan de andere kant, oude scheet

Binnenkort word ik drieëntwintig, ga geen kaarsen voor me kopen

Niemand helpt je als je in de problemen zit, iedereen schiet je neer als je leeft

Slechte keuzes brengen tranen

Slechte keuzes brengen tranen, neem de wapens op

"Ah, het is jammer", zullen we allemaal zeggen als het voorbij is, er is meer

schokken

We slaan de pagina om, waarom stroomt de inkt eindeloos?

ik weet het niet

Stil, het is mijn veer die mij definieert, nietwaar?

Hé, geen advies om te geven, zoveel dingen om me te laten vergeven

Van daarboven kan niemand me horen schreeuwen, broer, hoe kun je je dat laten vergeten?

Ik gaf zonder verwachting en zonder mijn deel te nemen, ik sprak niet veel,

Ik heb mijn angsten overwonnen

En terwijl ik mijn levensstijl op het station achterlaat, realiseer ik me dat het leven is

elders beter

Het is Remy