Другой - Рем Дигга, Баста

впереди раскинулась степь и плывет за горизонт,

ветер стонет и роняет снега хлопья на лицо

сети суровых старых бесвязных дорог трясин,

совсем не заметил снова увяз тут сапог в грязи

я тронул давно поводья и умчал на заре,

когда молодые ногти мне кричали ты самый, ты лев.

с разных сторон я видел путников подобных себе,

многих из них уж нет, вечный поко им небес там где то

радуга горит и меняет все по новой нам,

как колода карт, то барон и пан то голодный раб

погода плюет на нас, где то пол года дождь, лед

вперед и вперед, вот он каков поход за буек,

оборваный сон, и с теплого порога в мороз,

дорогой ветров под град и гром и хохот ворон

я улетел вникуда, растворился в дали

не ищи, сомни и брось

ты по пути

мы не вернемся завтра теми, кем вчера мы ушли (ты знаешь)

de steppe strekt zich uit en zweeft voorbij de horizon,

de wind kreunt en laat sneeuwvlokken op het gezicht vallen

netwerken van ruwe oude wandelwegen van moerassen,

merkte helemaal niet meer dat de laars hier in de modder vastzat

Ik raakte de teugels lang geleden aan en reed weg bij het ochtendgloren,

toen jonge nagels tegen me schreeuwden dat je het meest bent, je bent een leeuw.

van verschillende kanten zag ik reizigers zoals ik,

velen van hen zijn weg, de eeuwige rust van de hemel is ergens

de regenboog brandt en verandert alles op een nieuwe manier voor ons,

als een pak kaarten, dan een baron en pan, dan een hongerige slaaf

het weer spuugt op ons, ongeveer een half jaar regent het, ijs

vooruit en vooruit, zo is een campagne voor een boei,

gebroken droom, en van de warme drempel in de vorst,

lieve winden onder hagel en donder en het gelach van kraaien

Ik vloog weg in het niets, verdween in de verte

niet zoeken, twijfelen en stoppen

je bent onderweg

we zullen morgen niet terugkeren zoals we gisteren vertrokken (je weet wel)