Ich Singe Um Mein Leben - Reinhard Mey

Ich singe um mein Leben

Ich singe, um nicht aufzugeben

Ich mach' mir selber Mut, ich sing'

Wie als Kind, wenn ich in den dunklen Keller ging

Um die Angst nicht zuzugeben

Ich singe um mein Leben

Ich fühl' mich der Akrobat

Den hinter den Grimassen

Mitten auf dem gespannten Draht

Die Selbstzweifel erfassen

Einstieg und Ziel gleich fern von mir:

Nach vorn, oder ich scheiter'!

Kein Blick hinab, ich balancier'

Mit einem grimm’gen Lächeln weiter

Ich singe um ein Leben

Ich singe, um nicht aufzugeben

Wie Soldaten, die trotzig salutier’n

Wenn sie in die aussichtslose Schlacht marschier’n

Um die Angst nicht zuzugeben

Ich singe um mein Leben

Manchmal denk' ich geht alles schief

Wenn mir bei allen Mühen

Mein Schiffchen aus dem Ruder lief

Die Leuchtfeuer verglühen

Dann möcht' ich mich verkriechen, und

Dann will ich nichts erklären

Dann will ich meinen Zottelhund

Und meinen abgeliebten Bären

Ich singe um mein Leben

Ich singe, um nicht aufzugeben

Wie ich leise vor mich hinsummte, um nicht allein

In dem großen, leeren, fremden Haus zu sein

Um die Angst nicht zuzugeben

Ich singe um mein Leben

Vielleicht ist es Sprachlosigkeit

Aus tiefem Unbehagen

Vielleicht hab' ich aus alter Zeit

Eine Schuld abzutragen

Vielleicht, weil sich im Widersinn

Freude und Schmerz verbinden

Muss ich, auch wenn ich glücklich bin

Immer Trauer empfinden

Ich singe um mein Leben

Ich singe, um nicht aufzugeben

Ich mach' mir selber Mut, ich sing'

Wie als Kind, wenn ich in den dunklen Keller ging

Um die Angst nicht zuzugeben

Ich singe um mein Leben

Ik zing voor mijn leven

Ik zing om niet op te geven

Ik moedig mezelf aan, ik zing

Zoals toen ik een kind was toen ik de donkere kelder in ging

Om de angst niet toe te geven

Ik zing voor mijn leven

Ik voel me net een acrobaat

Degene achter de grimassen

In het midden van de strakke draad

Leg de twijfel aan jezelf vast

Begin en eindig net ver van mij vandaan:

Vooruit, of ik faal!

Kijk niet naar beneden, ik balanceer

Ga verder met een grimmige glimlach

Ik zing voor een leven

Ik zing om niet op te geven

Zoals soldaten die uitdagend salueren

Wanneer ze marcheren in de hopeloze strijd

Om de angst niet toe te geven

Ik zing voor mijn leven

Soms denk ik dat alles fout gaat

Als met alle middelen

Mijn boot liep uit de hand

De bakens branden uit

Dan zou ik wel weg willen kruipen en

Dan wil ik niets uitleggen

Dan wil ik mijn ruige hond

En mijn geliefde beer

Ik zing voor mijn leven

Ik zing om niet op te geven

Hoe ik in mezelf neuriede om niet alleen te zijn

Om in het grote, lege, vreemde huis te zijn

Om de angst niet toe te geven

Ik zing voor mijn leven

Misschien is het sprakeloosheid

Uit diepe onrust

Misschien heb ik van vroeger

een schuld afbetalen

Misschien omdat het absurd is

combineer vreugde en pijn

Ik moet wel, ook al ben ik blij

Voel me altijd verdrietig

Ik zing voor mijn leven

Ik zing om niet op te geven

Ik moedig mezelf aan, ik zing

Zoals toen ik een kind was toen ik de donkere kelder in ging

Om de angst niet toe te geven

Ik zing voor mijn leven