Blues In More Than 12 Bars - Ralph McTell

Billy ran away from home when he was 17 years of age

Folks swore that he’d land in trouble just as near as they could gauge

'Cause he was a reckless kid, and everything he did

Was talked about and noticed by the folks that lived around him

They swore that Billy was much too wild

Ma said, «No, he’s just a child

There ain’t nothing wrong with Billy

That life won’t tame.»

Then Billy hit the new town with a few coins in his pocket

Thought about his past, but he pretty soon forgot it

And he walked into a bar, some fella bought him a drink

And he commenced the drinking until he could hardly think

Some guy said «Kid, you’ve had enough

It takes a man to drink that stuff!»

And Billy swung around and he laid one on him

Now the next day in the courthouse, poor Billy felt so ashamed

He hung his head down low when the judge called out his name

For fighting in a bar, which was a public place

He gave Billy a three month sentence, and poor Billy hid his face

The judge said «Lock that boy away, give him three months to repay

His debt to society for lack of sobriety.»

Billy then wrote a letter saying, «Mama get me out of here!

Time rolls by so slow, each day seems like a year.»

But his mama never got the letter, 'cause his daddy he read it first

And he figured that Billy should serve his time, and that would be the best

Now Billy served his time, learning a life of crime

And thinking even his mama had let him down

Now Billy got bad habits, drinking liquor that he could not take

Was in and out of trouble, chasing women that he could not make

And he was robbing houses, stealing cars, feeling the blues in more than twelve

bars

Wasn’t long before he was in the courthouse again

And this time when they made him free he vowed that he would never be

In court or get caught by no one again

So when Billy then pulled a job, well he’d up and leave the town

And he robbed around the country till he had enough to settle down

And Billy used his head, took a wife into his bed

And he employed some other guys to do his dirty work instead

And Billy played it cool, and his kids did well at school

And his life of sobriety was respected by society

At the parties at his place, all the rich folks came around

Wasn’t long before Billy was the mayor of the town

Bankers put up the money, and there wasn’t any fight

And it wasn’t too long 'fore Billy had got the town sown up real tight

While the money backing him, and the rich friends at his side

The next step to state governor was as easy as a fairground ride

And Billy then left his home when he was fifty-six years of age

To become the President of the United States

And if you think that is stretching it a little too far

Just think of this as having been a blues in more than twelve bars

Billy liep van huis weg toen hij 17 jaar oud was

De mensen zwoeren dat hij zo dicht mogelijk in de buurt van problemen zou belanden

Omdat hij een roekeloos kind was, en alles wat hij deed...

Er werd over gesproken en opgemerkt door de mensen die om hem heen woonden

Ze zwoeren dat Billy veel te wild was

Ma zei: "Nee, hij is nog maar een kind"

Er is niets mis met Billy

Dat leven zal niet temmen.»

Toen ging Billy naar de nieuwe stad met een paar munten in zijn zak

Dacht aan zijn verleden, maar hij vergat het al snel

En hij liep een bar binnen, een man kocht een drankje voor hem

En hij begon te drinken totdat hij bijna niet meer kon nadenken

Een man zei: "Kind, je hebt er genoeg van"

Er is een man voor nodig om dat spul te drinken!»

En Billy draaide zich om en hij legde er een op hem

Nu de volgende dag in het gerechtsgebouw, voelde arme Billy zich zo beschaamd...

Hij hing zijn hoofd naar beneden toen de rechter zijn naam riep

Voor vechten in een bar, wat een openbare plaats was

Hij gaf Billy een gevangenisstraf van drie maanden en die arme Billy verborg zijn gezicht...

De rechter zei: "Sluit die jongen op, geef hem drie maanden om terug te betalen"

Zijn schuld aan de samenleving wegens gebrek aan nuchterheid.»

Billy schreef toen een brief waarin stond: «Mama haal me hier weg!

De tijd gaat zo traag voorbij dat elke dag wel een jaar lijkt.»

Maar zijn moeder heeft de brief nooit gekregen, omdat zijn vader hem eerst las

En hij vond dat Billy zijn tijd moest uitzitten, en dat zou het beste zijn

Nu diende Billy zijn tijd en leerde hij een leven van misdaad

En denkend dat zelfs zijn moeder hem in de steek had gelaten

Nu kreeg Billy slechte gewoonten en dronk hij sterke drank die hij niet kon verdragen

Was in en uit problemen, achter vrouwen aan die hij niet kon maken

En hij beroofde huizen, stal auto's en voelde de blues in meer dan twaalf maanden

bars

Duurde niet lang voordat hij weer in het gerechtsgebouw was

En deze keer toen ze hem vrijlieten, zwoer hij dat hij dat nooit zou worden

In de rechtbank of door niemand meer gepakt worden

Dus toen Billy vervolgens een baan deed, wel, hij zou opstaan ​​​​en de stad verlaten

En hij beroofde het hele land tot hij genoeg had om zich te vestigen

En Billy gebruikte zijn hoofd, nam een ​​vrouw in zijn bed

En in plaats daarvan nam hij een paar andere jongens in dienst om zijn vuile werk te doen

En Billy speelde het cool, en zijn kinderen deden het goed op school

En zijn leven van nuchterheid werd gerespecteerd door de samenleving

Op de feestjes bij hem thuis kwamen alle rijke mensen langs

Het duurde niet lang voordat Billy de burgemeester van de stad was

Bankiers storten het geld op, en er was geen ruzie

En het duurde niet te lang voordat Billy de stad heel strak had ingezaaid

Terwijl het geld hem steunt, en de rijke vrienden aan zijn zijde

De volgende stap naar staatsgouverneur was net zo eenvoudig als een ritje op de kermis

En Billy verliet toen zijn huis toen hij zesenvijftig jaar oud was

Om de president van de Verenigde Staten te worden

En als je denkt dat dat een beetje te ver gaat

Zie dit als een blues in meer dan twaalf maten