Калина - Рада Рай

При долине — куст калины,

В речке тихая вода…

Ты скажи, скажи, калина —

Как попала ты сюда?

Как-то раз ко мне весною

Парень бравый прискакал,

Любовался долго мною,

А потом с собой забрал

Он хотел меня, калину,

Посадить в своём саду —

Не довёз, и в поле бросил,

Думал, что я пропаду,

А я за землю ухватилась,

Встала на ноги свои —

И навеки поселилась,

Где вода и соловьи!

Ветер гнёт калины ветви,

Да я теперь не пропаду!

Надо мною солнце светит,

Я по-прежнему живу!..

In de vallei - een struik van viburnum,

Rustig water in de rivier...

Je zegt, zeg, viburnum -

Hoe ben je hier gekomen?

Er was eens voor mij in de lente

De dappere man sprong

Lange tijd van me gehouden

En toen nam hij mee

Hij wilde mij, viburnum,

Plant in je tuin

Ik nam het niet mee en gooide het in het veld,

Dacht dat ik zou verdwijnen

En ik greep de grond

Ik stond op -

En voor altijd gesetteld

Waar is het water en de nachtegalen!

De wind buigt de takken van de viburnum,

Ja, ik zal nu niet verdwijnen!

De zon schijnt over me heen

ik leef nog!..