Старые тайны - Птаха

Я помню тот клён что рос под моим домом

Помню угарали как т*ари вечно у битого трона

Убитые шмалью в убитых подъездах старого центра,

Птаха вернулся ради этого текста…

В глазах были вспышки воспоминания,

Я вспоминал старых друзей, наши старые тайны

Старых людей, что жили здесь по комуналкам

Я улыбался видя тех соседей что остались

Я будто во времени Сталкер слышу те голоса

Детские крики, соль пожирает глаза.

Этот битос ещё мажет меня по подъезду

Я понимаю, догоняет вторая звезда.

В руках холодный Тай-чи чтоб без влаги не сдохнуть

В кармане ручка с блокнотом, что бы всё мне запомнить

Я трогаю стены, легко закрывая глаза

Молча стоя Птаха вспоминает имена

Их было раньше семь, теперь уже стало десять

Они стали лишь прахом теперь их имена носит ветер

Не надо обещать если бросить не можешь,

Иначе ты своё имя запачкаешь ложью.

Припев:

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Я быстро вышел из падика, загребая ногами

Я побежал до старой школы, воспоминания

Меня глушили вспышки в глазах голоса

Места где начаналась дорога моя.

Детство, юность, обида, радость, скорбь

Утрата друга душит первая боль,

Ещё мажет как с*ку этот диссок,

Мокрые руки, давление, долбит висок

Чай уже не спасает, надо что-то покрепче

Чеки, пару плюх ну и конечно же рэпчик

Все побросали, а я вот опять у начал

Меня лично прёт луна по ночам.

Сигареты Parliament Extra Light,

Я типо себя н**бал, Птаха так начал бросать,

Но этот самообман меня не тревожит

Капюшон на лицо, прячу глаза от прохожих, е-е-е-е.

Ik herinner me die esdoorn die onder mijn huis groeide

Ik herinner me dat ze stierven als t * ari voor altijd op de gebroken troon

Gedood door Schmal in de dode ingangen van het oude centrum,

Bird kwam terug voor deze tekst...

Er waren flitsen van herinnering in de ogen,

Ik herinnerde me oude vrienden, onze oude geheimen

Oude mensen die hier in gemeenschappelijke appartementen woonden

Ik glimlachte toen ik die buren zag die overbleven

Het is alsof ik die stemmen hoor in Stalker-tijd

Kindergehuil, zout verslindt de ogen.

Deze bitos smeert me nog steeds uit op de veranda

Ik begrijp dat de tweede ster aan het inhalen is.

In de handen van koude Tai chi om niet te sterven zonder vocht

Er zit een pen met een notitieboekje in mijn zak zodat ik alles kan onthouden

Ik raak de muren aan en sluit gemakkelijk mijn ogen

Zwijgend staande Vogel herinnert zich de namen

Vroeger waren het er zeven, nu zijn het er tien

Ze zijn alleen maar stof geworden, nu worden hun namen gedragen door de wind

Je hoeft niets te beloven als je niet kunt stoppen,

Anders bevlek je je naam met leugens.

Refrein:

Je hoeft niet te blazen als je niet veel hoeft te praten

U hoeft niet in de schommel te stappen om er later niet uit te gaan.

Je hoeft niet te blazen als je niet veel hoeft te praten

U hoeft niet in de schommel te stappen om er later niet uit te gaan.

Je hoeft niet te blazen als je niet veel hoeft te praten

U hoeft niet in de schommel te stappen om er later niet uit te gaan.

Je hoeft niet te blazen als je niet veel hoeft te praten

U hoeft niet in de schommel te stappen om er later niet uit te gaan.

Ik stapte snel uit de padik, harkend met mijn voeten

Ik rende naar de oude school, herinneringen

Ik werd overstemd door flitsen in de ogen van stemmen

De plek waar mijn reis begon.

Jeugd, jeugd, wrok, vreugde, verdriet

Het verlies van een vriend verstikt de eerste pijn,

Smeert nog steeds als een bitch deze diss

Natte handen, druk, op de tempel hameren

Thee bespaart niet meer, je hebt iets sterkers nodig

Cheques, een paar spetters en natuurlijk een rapper

Iedereen stopte, en hier ben ik weer bij het begin

Persoonlijk haast de maan me 's nachts.

Sigaretten Parlement Extra Licht,

Ik heb mezelf een beetje geneukt, Bird begon zo te stoppen,

Maar dit zelfbedrog stoort me niet

Een kap op mijn gezicht, ik verberg mijn ogen voor voorbijgangers, e-e-e-e.