Тепло - Легенды Про, Птаха

Ahimas:

Мобилу на зарядку, все оговорено.

Сейчас рубашку поглажу, потом кофе.

Время еще полчаса.

Выйду минут на 15 пораньше.

Смс — блин, я уже заждался.

Вроде ниче не забыл, а уже час собираюсь.

По спине мурашки и я тут как семиклассник.

Что она скажет, мне так интересно и страшно.

Там какой то фильм.

Кинотеатр.

Да не так уж и поздно, а я весь в заморочках.

Выжаты соки, а я их видел так много.

И давно уже сбился со счету.

Но проходило мимо как-то — всегда не так что-то.

Она так дышит и улыбается мило.

Посмотри все на задний план.

Вот настоящая сила.

Настоящая сила.

Продлится ночь, вечер или вечность.

А я не хочу оставаться один и поэтому верю, что встречу.

Может уже встретил.

Может вот она тут сидит в соседнем кресле.

Сжимает руку крепко глубоко вздыхая.

А я вышел из подъезда, снег опять тает.

Ну конечно, конец марта, чего еще ждать то.

Весна бывает иногда дарит такие подарки.

А мы их откладываем куда нибудь подальше, Потом, потом.

Но я боюсь, что потом будет поздно.

Я хочу уже, пора ощутить рядом звезды.

Все расстояния стереть и границы дозволенного.

Я так ждал тепла, наверно вот оно.

Любовь мозг выносит и в правду.

Одна точка по центру, вокруг пустое пространство,

Мы бесконечны, пока еще есть время.

Распадаюсь на части, но знаю ты не отпустишь.

Закрывая глаза мне своей рукой.

И я в твоей власти, закутанный в чувства.

Знай, мое счастье это быть с тобой.

Птаха:

Я видел капли, что как слезы падали с небес.

Я слышал ветер той весны, что принес мне смех.

Прошу не оставляй, со мною рядом будь,

До последних моих дней Мусь.

Прошу не забудь.

Не забывай луну на Третьяковке из машины.

Не застилай постель, она твое тепло хранила.

Когда остыну я, послушай эти строки,

И вспомни все.

Храни же наши фотки.

Особенно одну, на тумбе той, что у окна.

На даче Гуфа, где помирились ты и я.

Я все смотрел как ты смеялась, я извинения просил,

С улыбкой говоря и каясь.

Ты живи дальше.

Малыш ведь сожжены мосты.

Прошу тебя, любовь ты нашу отпусти.

Когда развеют пепел, но вспоминай мой шепот.

Когда услышишь осенний свежий ветер.

Распадаюсь на части, но знаю ты не отпустишь.

Закрывая глаза мне своей рукой.

И я в твоей власти, закутанный в чувства

Знай, мое счастье это быть с тобой.

Распадаюсь на части, но знаю ты не отпустишь.

Закрывая глаза мне своей рукой.

И я в твоей власти, закутанный в чувства

Знай, мое счастье это быть с тобой.

Ahimas:

Mobiel voor opladen, alles is afgesproken.

Ik strijk nu mijn overhemd en dan koffie.

Tijd voor nog een half uurtje.

Ik ben een kwartier eerder weg.

SMS - verdomme, ik wacht al.

Het lijkt erop dat ik niets ben vergeten, maar ik ben al een uur onderweg.

Ik krijg kippenvel op mijn rug en ik ben hier als een zevendeklasser.

Wat ze zal zeggen is zo interessant en eng voor mij.

Er is daar een film.

Bioscoop.

Ja, het is nog niet zo laat, en ik zit helemaal in de problemen.

Er worden sappen uitgeperst en ik heb er zoveel gezien.

En ik ben de tel al lang kwijt.

Maar op de een of andere manier ging het voorbij - er is altijd iets mis.

Ze ademt zo veel en lacht lief.

Bekijk alles op de achtergrond.

Dat is echte kracht.

Echte kracht.

Gisteravond, avond of eeuwigheid.

En ik wil niet alleen zijn en daarom geloof ik dat ik elkaar zal ontmoeten.

Misschien al ontmoet.

Misschien zit ze hier in de volgende stoel.

Hij knijpt stevig in zijn hand en haalt diep adem.

En ik verliet de ingang, de sneeuw is weer aan het smelten.

Nou, natuurlijk, eind maart, wat moet je anders verwachten.

De lente geeft soms zulke geschenken.

En we zetten ze ergens ver weg, Later, later.

Maar ik ben bang dat het later te laat zal zijn.

Ik wil al, het is tijd om de sterren dichtbij te voelen.

Wis alle afstanden en de grenzen van wat is toegestaan.

Ik heb gewacht op de hitte, waarschijnlijk is het hier.

Liefde brengt de hersenen tot de waarheid.

Een stip in het midden, lege ruimte eromheen,

We zijn oneindig zolang er nog tijd is.

Ik val uit elkaar, maar ik weet dat je niet loslaat.

Bedek mijn ogen met je hand.

En ik sta in jouw macht, gehuld in gevoelens.

Weet dat het mijn geluk is om bij jou te zijn.

Vogel:

Ik zag druppels als tranen uit de hemel vallen.

Ik hoorde de wind van die lente die me aan het lachen bracht.

Alsjeblieft, verlaat me niet, sta aan mijn zijde,

Tot mijn laatste dagen Mus.

Vergeet het alsjeblieft niet.

Vergeet de maan bij de Tretjakovgalerij niet vanuit de auto.

Maak het bed niet op, ze hield je warm.

Als ik afkoel, luister dan naar deze regels,

En onthoud alles.

Bewaar onze foto's.

Vooral een, op het voetstuk bij het raam.

Bij Guf's datsja, waar jij en ik verzoend waren.

Ik bleef je aan het lachen zien, ik vroeg om vergeving,

Met een glimlach, sprekend en berouwvol.

Je leeft voort.

Kid tenslotte, bruggen worden verbrand.

Ik smeek je, laat onze liefde los.

Wanneer de as wordt verstrooid, maar denk aan mijn gefluister.

Als je de frisse herfstwind hoort.

Ik val uit elkaar, maar ik weet dat je niet loslaat.

Bedek mijn ogen met je hand.

En ik sta in jouw macht, gehuld in gevoelens

Weet dat het mijn geluk is om bij jou te zijn.

Ik val uit elkaar, maar ik weet dat je niet loslaat.

Bedek mijn ogen met je hand.

En ik sta in jouw macht, gehuld in gevoelens

Weet dat het mijn geluk is om bij jou te zijn.