Черный ворон - Птаха

Черный ворон!

Черный ворон!

Птаха!

Я много видел, шел вперед один.

Небо подгоняло гемор, я его решал

И выводил коряво на тетради темы:

За стафф, за тру, за дым, и конечно вены.

Лени набирался, надо быть спокойней.

Было, лез на подоконник, одевался в броник.

Чтоб нажать курок, нужно ли четыре мышцы?

Били по щекам с криками: «Очнись ты!»

Был гулящим псом, стыдно, хоть убейся.

Чуть еще малец, отрастил бы пейсы.

Чуть ислам не принял, бабушка ругала,

Говорила: «Бог един».

Небо же молчало.

Оно взяло паузу, проверяя будто.

Как меня таскало, в голове был бутер.

Щас уже спокойно, постарел как будто.

Утро мудреннее.

Вдруг не будет утра?

Я любил одну, позже вдруг другую,

Потом вновь другую, потом вновь другую.

Щас люблю давно, муза поглотила,

Ты прости, микро, рэпера крутило.

Я любил одну, позже вдруг другую,

Потом вновь другую, потом вновь другую.

Щас люблю давно, муза поглотила,

Ты прости, микро, рэпера крутило.

А зачем мне строки?

Чтобы попустило.

Нервы рву на части вспышками дебила.

Ты, микро, пойми.

Нам ничто не чуждо.

Мы ведь человеки.

Нам прожить тут нужно.

Ты прости, микро, за залеты птицы.

Мне кричать охото, с кем-то поделиться.

Больно колет сердце, столько повидало.

Тает снег капелью, мантию сорвало.

Открывались тайны, там скелетов куча.

От шагов поганых вера не отучит.

Пожурит нас тучей в голове под вечер,

Превращая души в раскаленный пепел.

Надо что-то делать, изменив характер,

Или сдать пак денег наверху на вахте.

Или вниз на лифте, щас х*р угадаешь,

Музыка огня у Люцика на хате.

Я любил одну, позже вдруг другую,

Потом вновь другую, потом вновь другую.

Щас люблю давно, муза поглотила,

Ты прости, микро, рэпера крутило.

Я любил одну, позже вдруг другую,

Потом вновь другую, потом вновь другую.

Щас люблю давно, муза поглотила,

Ты прости, микро, рэпера крутило.

Zwarte raaf!

Zwarte raaf!

Vogel!

Ik heb veel gezien, ik ging alleen vooruit.

De lucht dreef de bloeding, ik heb het opgelost

En schreef onhandig de onderwerpen op notitieboekjes:

Voor personeel, voor arbeid, voor rook en natuurlijk aders.

Leni won, je moet rustiger worden.

Het gebeurde, hij klom op de vensterbank, trok een harnas aan.

Zijn er vier spieren nodig om de trekker over te halen?

Ze sloegen me op de wangen en riepen: "Word wakker!"

Was een wandelende hond, schaamde zich, pleeg in ieder geval zelfmoord.

Een beetje jonger, hij zou sidelocks zijn geworden.

Bijna bekeerd tot de islam, schold mijn grootmoeder uit,

Ze zei: "God is één."

De lucht was stil.

Het duurde een pauze om te controleren of.

Terwijl ik werd gesleept, zat er een broodje in mijn hoofd.

Op dit moment is het rustig, het is alsof hij ouder is geworden.

De ochtend is wijzer.

Is er ineens geen ochtend meer?

Ik hield van de ene, en dan opeens van de andere,

Dan nog een, dan nog een.

Op dit moment hou ik al heel lang van, de muze slikte,

Vergeef me, micro, de rapper was aan het draaien.

Ik hield van de ene, en dan opeens van de andere,

Dan nog een, dan nog een.

Op dit moment hou ik al heel lang van, de muze slikte,

Vergeef me, micro, de rapper was aan het draaien.

Waarom heb ik lijnen nodig?

Om het los te laten.

Ik scheur mijn zenuwen uit elkaar met flitsen van een idioot.

Jij, micro, begrijpt het.

Niets is ons vreemd.

Wij zijn mensen.

We moeten hier wonen.

Vergeef me, micro, voor vliegende vogels.

Ik wil schreeuwen, met iemand delen.

Het doet pijn aan mijn hart, ik heb zoveel gezien.

De sneeuw smelt in druppels, de mantel is afgescheurd.

Geheimen werden onthuld, er zijn veel skeletten.

Geloof zal je niet van vuile stappen afleiden.

Zal ons 's avonds met een wolk in het hoofd uitschelden,

Zielen veranderen in brandende as.

Er moet iets gebeuren om het karakter te veranderen,

Of overhandig een pakje geld boven op de wacht.

Of beneden in de lift, je raadt het nu, lul

Muziek van vuur in de hut van Lucik.

Ik hield van de ene, en dan opeens van de andere,

Dan nog een, dan nog een.

Op dit moment hou ik al heel lang van, de muze slikte,

Vergeef me, micro, de rapper was aan het draaien.

Ik hield van de ene, en dan opeens van de andere,

Dan nog een, dan nog een.

Op dit moment hou ik al heel lang van, de muze slikte,

Vergeef me, micro, de rapper was aan het draaien.