За оврагами - Птаха, Kurbat

Там за оврагами есть любовь, вера в храмах, огонь в печи.

Там люди ждут время жить, глаза боятся, сердце кричит.

Там за оврагами есть любовь, вера в храмах, огонь в печи.

Там люди ждут время жить, глаза боятся, сердце кричит.

Слюни, сопли, прости меня, Матушка-Русь,

Прости за дурь, что пью, курю, матерюсь.

Повидал не один город, леса, болта и горы,

Видел смерть, но сам ничего не понял.

Собрал шмотье, ушел, затянув ремень,

Видя страх в глазах забытых сел и деревень.

Обещал привести подмогу, в глаза смотрел,

Забыл дорогу, дурак, и мир утонул в огне.

В луже ползет огонь, ведро неси, не пролей.

Несет синий вагон мимо рек и полей.

Сено коси, не слушай новости, правда не там уже.

Сморит на поезд с болью в глазах русский мужик.

Гнилой пол скрипит, дети хотели играть,

Святой водой дом окрапи, ведь рядом беда.

Им не понять, они не видят, они не знают,

Держи коней наготове, господь с нами.

Там за оврагами есть любовь, вера в храмах, огонь в печи.

Там люди ждут время жить, глаза боятся, сердце кричит.

Там за оврагами есть любовь, вера в храмах, огонь в печи.

Там люди ждут время жить, глаза боятся, сердце кричит.

Когда падает дух, люди падают наземь.

Когда падает дух, люди молятся небу.

Когда плохо молят, зажигаются свечи,

Когда хорошо, забывают люди о вечном.

А я не знаю, что будет, да и знать мне не надо.

Я не смломлен судьбой, хотя играю часто в шарады.

Опускается солнце, там за лесом кресты,

Храмы стоят, воронек упал, а молитвы чисты.

Я ощетинелся, вроде так говорят.

Но мой путь не из легких, на мной, увы, но рядеет отряд.

Я потерялся, забыл, за чем шел,

Меня того нет, мама, не плачь, все хорошо.

Там за оврагом печаль и скорбь седины.

Там птицы молчат, там погибали мечты.

Я помню всех вас, тех, кого забирали снега.

Мы обязательно встретимся, не скучайте, друзья.

Что я нашел в себе, что я нашел в них.

Нас изменили так сильно, что лень говорить.

Это лезет из меня давно диким зверем,

Другая жизнь она рядом за дверью.

Что я нашел в себе, что я нашел в них.

Нас изменили так сильно, что лень говорить.

Это лезет из меня давно диким зверем,

Другая жизнь она рядом за дверью.

Там за оврагами есть любовь, вера в храмах, огонь в печи.

Там люди ждут время жить, глаза боятся, сердце кричит.

Там за оврагами есть любовь, вера в храмах, огонь в печи.

Там люди ждут время жить, глаза боятся, сердце кричит.

Er is liefde buiten de ravijnen, geloof in tempels, vuur in de oven.

Daar wachten mensen op de tijd om te leven, hun ogen zijn bang, hun hart schreeuwt.

Er is liefde buiten de ravijnen, geloof in tempels, vuur in de oven.

Daar wachten mensen op de tijd om te leven, hun ogen zijn bang, hun hart schreeuwt.

Kwijl, snot, vergeef me, Moeder Rusland,

Vergeef me voor de onzin die ik drink, rook, vloek.

Ik heb meer dan één stad gezien, bossen, bouten en bergen,

Ik zag de dood, maar ik begreep er niets van.

Verzamelde kleren, links, riem aanspannend,

Angst zien in de ogen van vergeten dorpen en dorpen.

Hij beloofde hulp te brengen, keek in de ogen,

Vergat de weg, dwaas, en de wereld verdronk in vuur.

Vuur kruipt in een plas, draag een emmer, mors hem niet.

Draagt ​​een blauwe wagen langs rivieren en velden.

Maai hooi, luister niet naar het nieuws, de waarheid is er nog niet.

De Russische boer kijkt met pijn in zijn ogen naar de trein.

De rotte vloer kraakt, de kinderen wilden spelen,

Besprenkel het huis met wijwater, want problemen zijn nabij.

Ze begrijpen het niet, ze zien het niet, ze weten het niet

Houd uw paarden gereed, de Heer is met ons.

Er is liefde buiten de ravijnen, geloof in tempels, vuur in de oven.

Daar wachten mensen op de tijd om te leven, hun ogen zijn bang, hun hart schreeuwt.

Er is liefde buiten de ravijnen, geloof in tempels, vuur in de oven.

Daar wachten mensen op de tijd om te leven, hun ogen zijn bang, hun hart schreeuwt.

Als de geest valt, vallen mensen op de grond.

Wanneer de geest valt, bidden mensen tot de hemel.

Als ze slecht bidden, worden kaarsen aangestoken,

Als het goed is, vergeten mensen het eeuwige.

Ik weet niet wat er gaat gebeuren, en ik hoef het ook niet te weten.

Ik ben niet gebroken door het lot, hoewel ik vaak charades speel.

De zon gaat onder, er zijn kruizen achter het bos,

De tempels staan, de trechter is gevallen en de gebeden zijn zuiver.

Ik prikte, zoals ze zeggen.

Maar mijn pad is helaas niet gemakkelijk, maar een detachement staat aan mijn zijde.

Ik ben verloren, ik ben vergeten waar ik naar op zoek was

Ik ben er niet, mam, niet huilen, alles is in orde.

Daar achter het ravijn is verdriet en verdriet van grijs haar.

Daar zijn de vogels stil, dromen stierven daar.

Ik herinner me jullie allemaal, degenen die werden meegenomen door de sneeuw.

We zullen elkaar zeker ontmoeten, verveel je niet, vrienden.

Wat ik in mezelf vond, wat ik in hen vond.

We zijn zo veranderd dat het te lui is om te zeggen.

Het klimt lange tijd uit me als een wild beest,

Een ander leven staat voor de deur.

Wat ik in mezelf vond, wat ik in hen vond.

We zijn zo veranderd dat het te lui is om te zeggen.

Het klimt lange tijd uit me als een wild beest,

Een ander leven staat voor de deur.

Er is liefde buiten de ravijnen, geloof in tempels, vuur in de oven.

Daar wachten mensen op de tijd om te leven, hun ogen zijn bang, hun hart schreeuwt.

Er is liefde buiten de ravijnen, geloof in tempels, vuur in de oven.

Daar wachten mensen op de tijd om te leven, hun ogen zijn bang, hun hart schreeuwt.