До метро - Kurbat

До метро,

Да вроде бы всё у меня есть, да не то,

И я ищу твои губы за тем монитором,

Их уложил на все крики и виражи,

И если есть ты, значит и я буду жить.

И нет моей вины в том, что слёзы не в тон,

Но этим утром я с надеждой покинул твой дом,

Вагонами серыми, словами на сервере,

Донесу любовь до тебя, ты лишь верь мне.

В этом я, в этих строках рву эти стропы,

И больше нет тех дорог, что были мною истоптаны,

Мы не спали слишком долго,

Но это так дорого,

И я уеду в никуда, пока ты на проводах.

Звоню, пишу, кусаю ногти… Что толку?

Смотрю на стены в метро… В субботу и вторник.

Крикни, топни- я тону.Кривосток.

Вниз.

И что мне делиться, когда есть ты?

Звоню, пишу, кусаю ногти… Что толку?

Смотрю на стены в метро… В субботу и вторник.

Крикни, топни- я тону.Кривосток.

Вниз.

И что мне делиться, когда есть ты?

Выбор…

Но кто из нас ищет выгоду?

Выпустим пар.

Молчим.

Выход тут.

А губы не привыкли к холоду, я иду.

Пора доверять и любить, а не выдумывать.

Или холодный кофе или обиды копим?

Или одно целое или Копии?

Время 5 утра, время встать и удрать

Бред.

Отстань.

Вредный.

Встать и тут не до драк

Финиш близко, если порой не так высказать

Проще убить глазами — не выстрелом,

Быстрым шагом уйти в себя и до дома

И если молчит мой телефон — набирай другому.

Звоню, пишу, кусаю ногти… Что толку?

Смотрю на стены в метро… В субботу и вторник.

Крикни, топни- я тону.Кривосток.

Вниз.

И что мне делиться, когда есть ты?

Звоню, пишу, кусаю ногти… Что толку?

Смотрю на стены в метро… В субботу и вторник.

Крикни, топни- я тону.Кривосток.

Вниз.

И что мне делиться, когда есть ты?

Naar de metro

Ja, ik schijn alles te hebben, maar dat niet,

En ik zoek je lippen achter die monitor,

Hij legde ze neer op al het geschreeuw en de bochten,

En als jij er bent, dan zal ik leven.

En het is niet mijn schuld dat de tranen vals zijn,

Maar vanmorgen verliet ik je huis met hoop,

Grijze wagens, woorden op de server,

Ik zal je liefde brengen, vertrouw me maar.

Hierin scheur ik, in deze regels, deze stroppen,

En er zijn niet meer die wegen die door mij werden vertrapt,

We hebben te lang niet geslapen

Maar het is zo duur

En ik zal nergens heen gaan terwijl jij aan de draden bent.

Ik bel, ik schrijf, ik bijt op mijn nagels ... Wat heeft het voor zin?

Ik kijk naar de muren in de metro... Op zaterdag en dinsdag.

Schreeuw, stamp - ik verdrink, Krivostok.

Omlaag.

En wat moet ik delen als jij er bent?

Ik bel, ik schrijf, ik bijt op mijn nagels ... Wat heeft het voor zin?

Ik kijk naar de muren in de metro... Op zaterdag en dinsdag.

Schreeuw, stamp - ik verdrink, Krivostok.

Omlaag.

En wat moet ik delen als jij er bent?

Keuze…

Maar wie van ons is op zoek naar winst?

Laten we stoom afblazen.

We zijn stil.

De uitgang is hier.

En mijn lippen zijn niet gewend aan de kou, ik ga.

Het is tijd om te vertrouwen en lief te hebben, niet om uit te vinden.

Of koude koffie of wrok aan het sparen?

Of één geheel of Kopieën?

Tijd is 5 uur, tijd om op te staan ​​en te rennen

Raaskallen.

Laat me alleen.

Schadelijk.

Sta op en er is geen tijd voor ruzies

De finish is nabij, al is het soms niet zo te zeggen

Het is gemakkelijker om met je ogen te doden - niet met een schot,

Trek je met een snelle stap terug in jezelf en ga naar huis

En als mijn telefoon stil is, bel dan een andere.

Ik bel, ik schrijf, ik bijt op mijn nagels ... Wat heeft het voor zin?

Ik kijk naar de muren in de metro... Op zaterdag en dinsdag.

Schreeuw, stamp - ik verdrink, Krivostok.

Omlaag.

En wat moet ik delen als jij er bent?

Ik bel, ik schrijf, ik bijt op mijn nagels ... Wat heeft het voor zin?

Ik kijk naar de muren in de metro... Op zaterdag en dinsdag.

Schreeuw, stamp - ik verdrink, Krivostok.

Omlaag.

En wat moet ik delen als jij er bent?