The Underliving - Priscilla Hernandez

Oh we sing with the voice of the wind

the songs that silence brings

We lay in blackness so old and weary

unquiet and waiting

gushing darkness turn to dim amber

dying fireflies

Oh so deep we’ll embrace you to sleep

with our bitter lullaby

Come my child and join these hands

Come my child and join this chant

What if we rise?

what if we rise…

from the Underliving?

Dormant in the corner of your eyes

always there always hidden to your sight

In denial wearing a disguise

we’re not living but we do feel alive

What if we rise?

What if we rise

from the Underliving?

We’ll entice you.

We’ll lead you astray

We might like you, point the right way

We will lure you.

We love to play

with our favourite toys

our favourite games

Silhouettes in a shadowplay

You ignore we control

every thought you spare

Oh we sing with the voice of the wind

wearing our torn and foggy shroud

and thus we hold world’s invisible strings

Leave not trace and leave no sound

veiled unseen we swarm around

What if we rise?

what if we rise…

from the Underliving?

Dormant in the corner of your eyes

always there always hidden to your sight

In denial wearing a disguise

We’re not living but we do feel alive

What if we rise?

What if we rise

from the Underliving?

Worn and tired withering, waning

Old as time in a void so vast

We lay in blackness so old and weary

Gushing darkness

turns to dim amber dying fireflies

But what if we rise???

Oh we zingen met de stem van de wind

de liedjes die stilte brengt

We lagen in het zwart zo oud en vermoeid

onrustig en wachtend

stromende duisternis verandert in vage barnsteen

stervende vuurvliegjes

Oh zo diep dat we je zullen omhelzen om te slapen

met ons bitter slaapliedje

Kom mijn kind en sla de handen ineen

Kom mijn kind en doe mee met deze chant

Wat als we opstaan?

wat als we opstaan...

van de onderwonenden?

Slapend in je ooghoeken

altijd daar altijd verborgen voor je zicht

In ontkenning een vermomming dragen

we leven niet, maar we voelen ons wel levend

Wat als we opstaan?

Wat als we stijgen?

van de onderwonenden?

We zullen je verleiden.

We leiden je op een dwaalspoor

Misschien vinden we je leuk, wijs je de goede weg

We zullen je lokken.

We houden ervan om te spelen

met ons favoriete speelgoed

onze favoriete spellen

Silhouetten in een schaduwspel

Je negeert dat wij de controle hebben

elke gedachte die je spaart

Oh we zingen met de stem van de wind

het dragen van onze gescheurde en mistige lijkwade

en zo houden we de onzichtbare snaren van de wereld vast

Laat geen sporen na en laat geen geluid achter

ongezien gesluierd zwermen we rond

Wat als we opstaan?

wat als we opstaan...

van de onderwonenden?

Slapend in je ooghoeken

altijd daar altijd verborgen voor je zicht

In ontkenning een vermomming dragen

We leven niet, maar we voelen ons wel levend

Wat als we opstaan?

Wat als we stijgen?

van de onderwonenden?

Versleten en moe verwelkend, afnemend

Zo oud als de tijd in een leegte zo groot

We lagen in het zwart zo oud en vermoeid

Stromende duisternis

verandert in grijze, stervende vuurvliegjes

Maar wat als we stijgen???