Lament - Priscilla Hernandez

I moved the moon to grow the tides

Just to leave myself drifting in the waves

And I devoured the light of sun

Made it black to blind my eyes

And see what eyes can’t see

I’ll break the root of every tree

And spoil the life from seeds

And curse lands to decay…

I’ll make the rivers run back dry

I can’t find what I lost

Just pebbles, bones and dust

No one stays…

Nothing lasts…

It aches, how deep it aches

It hurts, how deep it hurts

Aches…

Now that you’re gone, may all that’s done becomes undone

How deep it aches!

Ik heb de maan verplaatst om de getijden te laten groeien

Gewoon om mezelf in de golven te laten drijven

En ik verslond het licht van de zon

Maakte het zwart om mijn ogen te verblinden

En zie wat ogen niet kunnen zien

Ik breek de wortel van elke boom

En bederven het leven van zaden

En vervloek landen om te vergaan...

Ik zal de rivieren droog laten lopen

Ik kan niet vinden wat ik ben kwijtgeraakt

Alleen kiezels, botten en stof

Niemand blijft…

Niks blijft duren…

Het doet pijn, hoe diep het doet

Het doet pijn, hoe diep doet het pijn

Pijn…

Nu je weg bent, moge alles wat gedaan is ongedaan worden gemaakt

Wat doet het pijn!