Hörensagen - Prezident, Mythos

Trink' aus dein Glas, der Tod steht auf der Schwelle

Dein Leben hängt nur noch an einem Haar

Stell dir ganz kurz einmal vor, wie du dein Leben verlierst

Und irgendwer, der’s gefunden hat, trägt es her hinter dir

Und er erreicht dich und dein Leben ist dir so dermaßen peinlich

Dass du einfach nicht bereit bist, zuzugeben, dass es deins is'

Einfach weitergeh’n, sich loseisen, ständig auf der Durchreise

Sein, mein Wagen, mein Haus, meine Trostpreise

Illusion, weiß'e?

Jeder Mensch lebt im Glauben

Er hätte irgendwie mehr drauf als all die Deppen da draußen

Alle Praxis ist grau — sicher nicht die Theorie

So, dass nur er selbst es sieht ist jeder Wichser ein Genie

Wir suchen weiter nach uns selbst und verdrängen, dass wir längst

Wissen wer wir sind und wer wir sind, uns einfach nicht gefällt

Wir Zweitgebornen, Eingefrornen, schlechte Zeiten, Schnäpse heizen

Ich trink' mir mittlerweile Mut an, nur zum Texte schreiben

Kletter' weiter Jacobs Ladder lang und mäste meine

Hoffnung, es gäb 'n Grund, dass ich mich für was bess’res halte

Schön gedeckt für die Festlichkeiten, guter Job

Einfach mal so tun als ob, Terminkalender zugestopft

Wohnung voll mit Krempel, ironische Distanz

Zum eigenen Leben, so als hätt' man noch Gott weiß was in der Hand

Irgendwann ma' war Substanz, irgendwann war Image alles

Heut' ist alles scheißegal — wir sitzen in der Falle

Vergiss was du weißt, weil es nix heißt

Kuck, wir versinken zusammen, aber ertrinken allein

Hast du jemals gedacht, wir würden irgendwas werden?

Und irgendwas würde helfen, uns von uns selbst zu entfernen?

Hast du je gedacht, du wärst für mehr gemacht?

Was wäre das?

Kommt dein Elan immer in später Nacht?

Lass' dir keinen erzähl'n —

Alles klingt immer besser, wenn sie’s einem erzähl'n

Lass' dir keinen erzähl'n —

Alles klingt immer besser, wenn sie’s einem erzähl'n

Und ich hör' nur noch so: Halt' durch, gib nich auf, streng' dich an

Lass' nich' los, zieh' dran, häng' dich rein, gib kein' Fick, denk' dran

Denk' nach, lenk' nich' ein, lass' was sehn, pack' sie ein

Du kannst geh’n, so einfach kann das Leben sein

Lass' sie links liegen, blind lieben war gestern

Harter Stress frisst dich auf, hinterlässt erbärmliche Reste

Blues haben, Zusagen, Absagen

Angebote abschlagen, kein Bock mehr auf Ansagen

Es in die Hand nehmen, es schnappt sich der Typ neben mir

Es kommt mir vor, als verbringt der sein ganzes Leben hier

Egal, was der Preis is', ich geh' ihm an die Kehle

Dieser Bastard soll leiden, doch ich greife ins Leere

Entscheidungen weisen uns den Weg, ich kletter'

Auf den Berg aus Scheiße, um einmal ins Weite zu sehen

Dahin, wo keine Metapher reicht, um die Kleinigkeit zu erklären

Die uns seit Tag Eins weiter treibt in die Dreistigkeit dieses Lebens

Zwei Jahrzehnte voll mit Filme schieben

Songtexten, voll mit dem Schmieden von Konzepten

Voll mit Weed, Regeln und Gesetzen

Voll mit Beats, Perspektiven, Schemen, diese zu verbessern

Voll mit Leitsätzen, voll mit alles bleibt besser, wie es war

Ja, wieder mal, viel geben

Wenig wiederbekomm', glaub' nie, was sie dir erzähl'n woll’n

Denn das ist deine Welt und sie erzähl'n nur davon

«I know what you mean, though

I had my whole life flash before my eyes

Really, just like a, like a TiVo on fast forward

And you know what?

It was really fucking pathetic.»

«Oh, I believe you.»

«Okay, what now, where do we go from here?»

«I'm not entirely sure

But if you thought we were drinking before

You were dead wrong because now —

We are going to do some drinking.

You with me?»

«Oh, 'till the end, my nubian brother

'till the bitter end.»

Drink uit je glas, de dood staat op de drempel

Je leven hangt maar aan een haar

Stel je eens voor hoe je je leven verliest

En iemand die het gevonden heeft, draagt ​​het achter je aan

En het bereikt je en je schaamt je zo voor je leven

Dat je gewoon nog niet klaar bent om toe te geven dat het van jou is

Blijf gewoon doorgaan, scheur jezelf weg, constant op doorreis

Zijn, mijn auto, mijn huis, mijn troostprijzen

illusie, weet je?

Ieder mens leeft in het geloof

Hij zou op de een of andere manier capabeler zijn dan alle sukkels die er zijn

Alle praktijk is grijs - zeker niet de theorie

Zodat alleen hij het zelf ziet, elke rukker is een genie

We blijven naar onszelf zoeken en onderdrukken dat we al lang zijn

Weten wie we zijn en wie we zijn, vinden we gewoon niet leuk

Wij tweedegeborenen, bevroren, slechte tijden, brouwende schnapps

Ik drink nu moed, alleen om teksten te schrijven

Blijf Jacobs Ladder beklimmen en de mijn vetmesten

Ik hoop dat er een reden is waarom ik denk dat ik beter ben

Mooi ingesteld voor de festiviteiten, goed gedaan

Doe maar alsof, afsprakenkalender volgepropt

Appartement vol rommel, ironische afstand

Voor je eigen leven, alsof je god weet wat nog in je hand hebt

Op een gegeven moment was het inhoud, op een gegeven moment was imago alles

Vandaag maakt het niet uit - we zitten in de val

Vergeet wat je weet, want het betekent niets

Kijk, we verdrinken samen, maar verdrinken alleen

Had je ooit gedacht dat we iets zouden zijn?

En alles zou helpen om ons van onszelf af te leiden?

Ooit gedacht dat je voor meer gemaakt was?

Wat zou dat zijn?

Komt uw kracht altijd 's avonds laat?

Laat niemand je vertellen -

Alles klinkt altijd beter als ze het je vertellen

Laat niemand je vertellen -

Alles klinkt altijd beter als ze het je vertellen

En ik hoor het alleen zo: hou vol, geef niet op, doe je best

Laat niet los, trek eraan, wacht even, geef er geen fuck om, denk erover na

Denk na, geef niet toe, laten we eens kijken, pak het in

Je kunt gaan, zo simpel kan het leven zijn

Laat ze met rust, liefde was blindelings gisteren

Harde stress vreet je op en laat zielige restjes achter

Blues hebben, acceptaties, annuleringen

Weiger aanbiedingen, niet meer in de stemming voor aankondigingen

Pak het in de hand, de man naast me grijpt het vast

Het lijkt mij dat hij hier zijn hele leven doorbrengt

Wat de prijs ook is, ik ga voor zijn keel

Deze klootzak zou moeten lijden, maar ik reik naar niets

Beslissingen wijzen ons de weg, ik klim'

Op de strontberg om in de verte te kijken

Waar geen metafoor volstaat om het kleine ding uit te leggen

Die ons vanaf de eerste dag verder heeft gedreven in de durf van dit leven

Twee decennia vol pushfilmpjes

teksten, vol concept smeden

Vol wiet, regels en wetten

Vol beats, perspectieven, schema's om ze te verbeteren

Vol met leidende principes, vol met alles blijft beter zoals het was

Ja, nogmaals, geef veel

Weinig terug, geloof nooit wat ze je willen vertellen

Omdat dit jouw wereld is en ze praten er alleen maar over

'Ik weet wel wat je bedoelt

Mijn hele leven flitste voor mijn ogen

Echt, net als een, als een TiVo in snel vooruitspoelen

En weet je wat?

Het was echt zielig."

"O, ik geloof je."

"Oké, wat nu, waar gaan we heen vanaf hier?"

«Ik weet het niet helemaal zeker

Maar als je dacht dat we eerder dronken

Je had het helemaal mis, want nu -

We gaan wat drinken.

Jij met mij?"

«Oh, tot het einde, mijn Nubische broer

'tot het bittere einde'.