The Rambling Siuler - Planxty

Oh the highland lands are come to town

And landed in head waters

The colonel fell for a pretty little girl

The farmer’s only daughter

The general bet five thousand pounds

The colonel wouldn’t dress up in a beggars gowns

Closevolume_off

Would she travel the world around and round

Would she go with the rambling siuler

Oh the colonel started out next day

Dressed in beggars clothing

It wasn’t long til he found his way

To the farmer’s lowly dwelling

«Oh farmer shelter me for the night

I’ll sleep in your barn until daylight

Take pity on a beggar’s awful plight

God help a rambling siuler.»

The farmer said, «The night is wet

You can come to the kitchen fire.»

The colonel says to the serving maid

«It's you I do admire

Would you leave them all and come with me

Leave them all my stor mo chroi»

«What a lusty beggar you must be

Away with the rambling siuler!»

The farmer and his servants all

They fell into loud laughter

When who came tripping down the stairs

But the farmer’s only daughter

She’d two bright eyes like the morning skies

Soon as the beggar he did her spy

She fairly caught his roving eye

«She'll be mine, «says the rambling siuler

And the farmer and his servants all

They went out to the byre

He put his arm around her waist

As they sat by the kitchen fire

He put his hand upon her knee

Unto her gave kisses three

Says she, «How dare you make so free

And it’s you but a rambling siuler.»

When supper it was over

They made his bed in the barn

Between two sacks and a winnow cloth

For fear that he take harm

At twelve o’clock that very night

She came to the barn

She was dressed in white

The beggar rose in great delight

«She's mine, «says the rambling siuler

And he threw off his beggar’s clothes

He threw them against the wall

He stood the bravest gentleman

That was among them all

Will you look at my locks of golden hair

Under this sooty old hat I wear

«I'm a colonel bold I do declare, and none but a

Rambling siuler.»

«And I wouldn’t for one hundred pounds

That you and I be found here

Would you travel around the whole night long

And go with the rambling siuler, «So it’s off to the general’s house they’ve gone

Great is the wager he has won

And away to the sound of the fife and the drum

She’s away with the rambling siuler

Oh, de hooglanden zijn naar de stad gekomen

En landde in het hoofdwater

De kolonel viel voor een mooi klein meisje

De enige dochter van de boer

De algemene inzet vijfduizend pond

De kolonel zou zich niet verkleden in bedelaarsjurken

Sluitvolume_uit

Zou ze de wereld rond en rond reizen?

Zou ze meegaan met de kruipende siuler?

Oh, de kolonel begon de volgende dag

Gekleed in bedelaarskleding

Het duurde niet lang voordat hij zijn weg vond

Naar de nederige woning van de boer

"Oh boer onderdak voor mij voor de nacht"

Ik slaap tot het daglicht in je schuur

Heb medelijden met de vreselijke situatie van een bedelaar

God helpe een zwerver.»

De boer zei: "De nacht is nat"

Je kunt naar het keukenvuur komen.»

De kolonel zegt tegen de dienstmeid:

«Jij bewonder ik wel

Wil je ze allemaal achterlaten en met me meegaan?

Laat ze allemaal mijn stor mo chroi»

"Wat een wellustige bedelaar moet je zijn"

Weg met de kruipende siuler!»

De boer en zijn bedienden allemaal

Ze vielen in luid lachen

Wanneer wie van de trap kwam struikelen?

Maar de enige dochter van de boer

Ze had twee heldere ogen als de ochtendlucht

Zodra de bedelaar haar bespioneerde

Ze ving redelijk zijn rondzwervende blik

«Ze zal van mij zijn, «zegt de kruipende siuler»

En de boer en zijn bedienden allemaal

Ze gingen naar de stal

Hij sloeg zijn arm om haar middel

Terwijl ze bij het keukenvuur zaten

Hij legde zijn hand op haar knie

Haar gaf drie kusjes

Zegt ze: "Hoe durf je zo vrij te maken"

En jij bent het maar een wandelende siuler.»

Toen het avondeten klaar was

Ze maakten zijn bed op in de schuur

Tussen twee zakken en een wandoek

Uit angst dat hij kwaad zou doen

Om twaalf uur diezelfde avond

Ze kwam naar de schuur

Ze was in het wit gekleed

De bedelaar stond op van vreugde

«Ze is van mij, «zegt de kruipende siuler»

En hij gooide zijn bedelaarskleren uit

Hij gooide ze tegen de muur

Hij stond de dapperste heer

Dat was een van hen allemaal

Kijk je naar mijn gouden lokken?

Onder deze roetzwarte hoed die ik draag

"Ik ben een kolonel vet Ik verklaar, en niemand anders dan een"

Rammelende siuler.»

"En ik zou niet voor honderd pond"

Dat jij en ik hier te vinden zijn

Zou je de hele nacht rondreizen?

En ga met de kruipende siuler, "Dus het is op weg naar het huis van de generaal waar ze zijn gegaan

Geweldig is de weddenschap die hij heeft gewonnen

En weg naar het geluid van de fluit en de drum

Ze is weg met de kruipende siuler