¿Por Qué? - Pimpinela

Lucía: Ayer te vi pasar con ella

Ayer creí morir de pena

Y hoy, ya ves, cambié de idea

Y te vengo a decir, que prefiero vivir

Y seas tú quien se muera…

Joaquín: Amor no fue lo que tu piensas

Amor ¿Qué haré para que creas?

Lucía: Amor mentir es tu condena

Pero hoy se acabó

Ya no hay solución

Ya no hay quién te crea…

Lucía: ¿Por qué tú te acuerdas de mi

Cuando no tienes nada?

Joaquín: Siempre estoy pensando en ti

Lucía: ¿Por qué yo me quedo aqui

A esperar tu llamada?

Joaquín: Porque sabes que es así

Lucía: ¿Por qué?

Si mil veces juré

Que ésto terminaría…

Joaquín: Yo te amo de verdad

Lucía: ¿Por qué siempre vuelvo a creer

Lo que se que es mentira?

Lucía: Ayer te vi pasar con ella

Ayer al fin yo me di cuenta

Joaquín: ¿Por qué vivir de esta manera?

Lucía: Se que tienes razón

Tu manera me hartó

Ya no vales la pena…

Lucía: ¿Por qué tú te acuerdas de mi

Cuando no tienes nada?

Joaquín: No es cierto, no es asi

Lucía: ¿Por qué yo me quedo aqui

A esperar tu llamada?

Joaquín: Lo que pude te lo di

Lucía: ¿Por qué?

Si mil veces juré

Que ésto terminaría…

Joaquín: Yo te amo de verdad

Lucía: ¿Por qué siempre vuelvo a creer

Lo que se que es mentira?

Lucía: Gisteren zag ik je met haar langslopen

Gisteren dacht ik dat ik zou sterven van verdriet

En vandaag, zie je, ik ben van gedachten veranderd

En ik kom je vertellen dat ik liever leef

En jij bent degene die sterft...

Joaquín: Liefde was niet wat je denkt

Liefde, wat zal ik doen om je te laten geloven?

Lucía: Liefde liegen is jouw zin

Maar vandaag is het voorbij

er is geen oplossing

Er is niemand meer die je gelooft...

Lucia: Waarom herinner je je mij?

Wanneer heb je niets?

Joaquin: Ik denk altijd aan je

Lucia: Waarom blijf ik hier?

Wacht je op je telefoontje?

Joaquin: Omdat je weet dat het zo is

Lucia: Waarom?

Ja duizend keer heb ik gezworen

Dat dit zou eindigen...

Joaquin: Ik hou echt van je

Lucia: Waarom kom ik altijd terug om te geloven?

Wat ik weet is een leugen?

Lucía: Gisteren zag ik je met haar langslopen

Gisteren realiseerde ik me eindelijk

Joaquín: Waarom zo leven?

Lucia: Ik weet dat je gelijk hebt.

jouw manier voedde me

Je bent het niet meer waard...

Lucia: Waarom herinner je je mij?

Wanneer heb je niets?

Joaquín: Het is niet waar, het is niet zo.

Lucia: Waarom blijf ik hier?

Wacht je op je telefoontje?

Joaquín: Ik heb je gegeven wat ik kon

Lucia: Waarom?

Ja duizend keer heb ik gezworen

Dat dit zou eindigen...

Joaquin: Ik hou echt van je

Lucia: Waarom kom ik altijd terug om te geloven?

Wat ik weet is een leugen?