Если бы я только знал - Павел Мурашов

Если бы я только знал

Что принесет этот дождь

Я бы тебе рассказал

Ведь ты поймешь

Если бы ветер потерь

Вдаль нас с тобой не унес

Мы бы вошли в эту дверь

Забытых грез

Я не знаю, как мне объясниться

Я как птица над водой

Не найду покой

Сон все тот же снится, те же лица

Мы прощаемся с тобой,

Но я прошу: «Постой!»

Крепко сжимая трубку

Нас отпускает

Время медленно тает

Так для нас с тобой

Нет, я не знаю

Для чего мы теряем

То, что строили сами

Через кровь и боль

Ты убегала не раз

Пряталась так далеко

Я не икал, но сейчас

Ты нелегко…

Я обещал изменить

Свой неоправданный путь

Ты так хотела парить,

А не тонуть

Голос твой не слышу, обездвижен

Город выжжен и пустой

Ты еще со мной

Сон все тот же вижу: дом остывший

Мы прощаемся с тобой,

Но я прошу: «Постой!»

Крепко сжимая трубку

Нас отпускает

Время медленно тает

Так для нас с тобой

Нет, я не знаю

Для чего мы теряем

То, что строили сами

Через кровь и боль

Крепко сжимая трубку

Нас отпускает

Время медленно тает

Так для нас с тобой

Нет, я не знаю

Для чего мы теряем

То, что строили сами

Через кровь и боль.

Als ik het maar wist

Wat zal deze regen brengen?

ik zou het je vertellen

Want je zult het begrijpen

Als de wind van verlies

Heeft jou en mij niet meegenomen

We zouden deze deur binnengaan

vergeten dromen

Ik weet niet hoe ik mezelf moet uitleggen

Ik ben als een vogel boven het water

Ik zal geen vrede vinden

De droom is nog steeds dezelfde droom, dezelfde gezichten

We nemen afscheid van je

Maar ik vraag: "Wacht!"

de buis stevig vasthouden

Laten we gaan

De tijd smelt langzaam

Dus voor jou en mij

nee ik weet het niet

Waarom verliezen we?

Wat ze zelf hebben gebouwd

Door bloed en pijn

Je bent meer dan eens weggelopen

Tot nu toe verstopt

Ik hikte niet, maar nu

Je bent niet makkelijk...

Ik heb beloofd om te veranderen

Jouw verkeerde manier

Je wilde zo graag stijgen

En verdrink niet

Ik hoor je stem niet, geïmmobiliseerd

De stad is verschroeid en leeg

Ben je nog steeds bij me

Ik zie nog steeds dezelfde droom: het huis is koud

We nemen afscheid van je

Maar ik vraag: "Wacht!"

de buis stevig vasthouden

Laten we gaan

De tijd smelt langzaam

Dus voor jou en mij

nee ik weet het niet

Waarom verliezen we?

Wat ze zelf hebben gebouwd

Door bloed en pijn

de buis stevig vasthouden

Laten we gaan

De tijd smelt langzaam

Dus voor jou en mij

nee ik weet het niet

Waarom verliezen we?

Wat ze zelf hebben gebouwd

Door bloed en pijn.