Humano Demais - Padre Fábio de Melo

Eu fico tentando compreender

O que nos Teus olhos pôde ver

Aquela mulher na multidão

Que já condenada acreditou

Que ainda havia o que fazer

Que ainda restara algum valor

E ao se prender em Teu olhar

Por certo haveria de vencer

E assim fizeste a vida

Retornar aos olhos dela

E quem antes condenava

Se percebe pecador

Teu amor desconcertante

Força que conserta o mundo

Eu confesso não saber compreender

Sou humano demais pra compreender

Humano demais pra entender

Este jeito que escolheste de amar quem não merece

Sou humano demais pra entender que aqueles que escolheste

E tomaste pela mão geralmente eu não os quero do meu lado

Eu fico surpreso ao ver-te assim

Trocando os santos por Zaqueu

E tantos doutores por Simão

Alguns sacerdotes por Mateus

E, mesmo na cruz, em meio à dor

Um gesto revela quem Tu és

Te tornas amigo do ladrão

Só pra lhe roubar o coração

E assim foste o contrário

O avesso do avesso

E por mais que eu me esforce

Não sei bem se Te conheço

Tu enxergas o profundo

Eu insisto em ver a margem

Quando vês o coração

Eu vejo a imagem

Ik blijf proberen te begrijpen

Wat kon je in je ogen zien?

Die vrouw in de menigte

Dat al veroordeeld geloofde

Dat er nog moest gebeuren

Dat er nog wat waarde over is

En wanneer je verstrikt raakt in je blik

Het zou zeker winnen

En dus heb je het leven gemaakt

keer terug naar haar ogen

En wie eerder veroordeelde?

Als je jezelf als een zondaar ziet

je verontrustende liefde

Kracht die de wereld repareert

Ik beken dat ik niet weet hoe ik het moet begrijpen

Ik ben te menselijk om te begrijpen

te menselijk om te begrijpen

Op deze manier koos je ervoor om van iemand te houden die het niet verdient

Ik ben te menselijk om te begrijpen dat degenen die je hebt gekozen

En je nam ze bij de hand, meestal wil ik ze niet aan mijn zijde

Ik ben verrast om je zo te zien

De heiligen ruilen voor Zacheüs

En zoveel artsen per Simão

Sommige priesters door Matthew

En, zelfs aan het kruis, te midden van pijn

Een gebaar onthult wie je bent

Je wordt een vriend van de dief

Gewoon om je hart te stelen

En dus was het het tegenovergestelde

Het omgekeerde van het omgekeerde

En hoe veel ik ook probeer

Ik weet niet zeker of ik je ken

Je ziet de diepte

Ik sta erop dat ik de marge zie

Als je het hart ziet

ik zie de afbeelding