Au-delà des falaises - Pablo Pico, Oxmo Puccino

Si tu t’accrochais à une étoile filante

T’aurais la lumière plein les bras et des rêves pour mille ans

Mais entre nous à peine une pellicule

Pour se parler vraiment, on prend un véhicule

Pour être touché, faut voir le touchant

Et pour se toucher maintenant, on doit passer l'écran

Partir ailleurs que vers le Nord

Où les parois de béton verticales te bordent

Depuis ces temps immémoriaux où l’on se chuchote, se cherchent, avec le même

noyau

Quelques notes, afin de repousser la guerre quand c’est lances et flèches

contre fusils lasers

L’avenir, se trace dans le passé, donc le présent avant tout

Tirer son destin du monde qui nous entoure

Rémus, Romulus, Abel et Cain

Nés pour se battre et couchés sans câlins

Avant d'être historique c’est personnel

Malgré les prédictions traditionnelles, tout homme de son frère est le gardien

Qu’il le veuille ou non

Dans le refus, le deuil est long

S’il y a «terre» dans fraternel

C’est qu’au début il y a un peuple, séparé par la mer

Tous le petit de quelqu’un, à qui il fût légué une chose à transmettre

Mais, on ne peut courir au long du fleuve sans un jour penser à le traverser

Risquer les coutumes, vouloir, les renverser

Trier, ce qu’il y a à conserver

Sur ce sol sphérique divisé, être chez soi peut faire se sentir dépaysé

Mais à force qu’un fils-lion marche, il se forge puis fini en marge

Entre ailleurs et l’occident car, toute présence n’est pas un accident

Parce que le chemin part de loin

Les aînés dans la famille parleront de moins en moins

Alors oui, l’important c’est l’autre

Y croire, c’est un jour, reconnaître l'étoile

Au-delà des falaises

Dans le monde des Souffles

Là où règnent les Nassaras

Als je aan een vallende ster zou blijven hangen

Je zult je armen vol licht en dromen hebben voor duizend jaar

Maar tussen ons amper een film

Om echt met elkaar te praten, nemen we een voertuig

Om aangeraakt te worden, moet je het aanraken zien

En om nu aan te raken, moeten we het scherm passeren

Ga ergens anders heen dan naar het noorden?

Waar de verticale betonnen muren je omringen

Sinds die onheuglijke tijden dat we met elkaar fluisteren, elkaar zoeken, met dezelfde

kern

Een paar opmerkingen, om oorlog af te weren als het speren en pijlen is

tegen laserpistolen

De toekomst wordt getraceerd in het verleden, dus het heden vooral

Het lot putten uit de wereld om ons heen

Remus, Romulus, Abel en Kaïn

Geboren om te vechten en gelegd zonder knuffels

Voordat het historisch is, is het persoonlijk

Ondanks traditionele voorspellingen is elke man van zijn broer de keeper

Of hij het nu leuk vindt of niet

Bij weigering duurt de rouw lang

Als er "aarde" is in broederlijk

Het is dat er in het begin een volk is, gescheiden door de zee

Al iemands kleintje, aan wie iets is nagelaten om door te geven

Maar je kunt niet langs de rivier rennen zonder er op een dag aan te denken deze over te steken

De douane riskeren, ze omver willen werpen

Sorteren, wat bewaren

Op deze verdeelde bolvormige grond kan thuis zijn misschien niet op zijn plaats

Maar als een zoon-leeuw loopt, wordt hij vervalst en belandt dan aan de zijlijn

Tussen elders en het Westen, want alle aanwezigheid is geen toeval

Omdat het pad van ver begint

Ouderen in het gezin praten steeds minder

Dus ja, het belangrijkste is het andere

Erin geloven is een dag, de ster herkennen

Voorbij de kliffen

In de wereld van ademen

Waar de Nassara's regeren